Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 1189/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Ł. N.

czyn opisany w części wstępnej wyroku to jest występek z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony 31 października 2023 r. na terenie Republiki Czeskiej w miejscowości J. z ogólnodostępnego parkingu przy ul. (...) w pobliżu domu nr 648/23, po uprzednim włamaniu w nieustalony sposób do pojazdu marki C. (...) o nr rej. (...), dokonał jego kradzieży wraz z wyposażeniem, tj. sprzętem wędkarskim, śpiworem marki H., butami trekkingowymi, zestawem śrub z kluczem do mocowania felg aluminiowych, łańcuchem śniegowym marki P. oraz nawigacją (...) T. T. – na szkodę Z. M..

2.  Oskarżony przejechał samochodem do Polski, pojazd został odnaleziony we W. – w jego wnętrzu oskarżony pozostawił ślady biologiczne.

3.  Wysokość szkody wyniosła 40 099 zł, w trakcie postępowania odnaleziono pojazd, natomiast nie odzyskano rzeczy o łącznej wartości 41 600 koron czeskich.

4.  Oskarżony czynu tego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu od 7 października 2018 r. do 4 października 2020 r. kary dwóch lat pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z 10 kwietnia 2018 r., sygn. akt II K 953/16, za umyślne przestępstwo podobne.

zeznania Z. M.

protokół oględzin

opinia

porównanie profilu DNA

297v

130,214,246

218

234

0.1.1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Ł. N.

czyn opisany w części wstępnej wyroku to jest występek z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

5.  Oskarżony nie ukradł samochodu, nigdy go nawet nie otwierał.

wyjaśnienia

297

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-4

zeznania Z. M.

protokół oględzin

opinia

porównanie profilu DNA

- wiarygodne były zeznania pokrzywdzonego,

- treść dokumentów nie była kwestionowana przez strony, a ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości,

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

5

wyjaśnienia

- wyjaśnienia oskarżonego były całkowicie niewiarygodne, przede wszystkim jego twierdzeniu, że nie przebywał w skradzionym pojeździe, w sposób oczywisty przeczyło to, że jego profil DNA został zidentyfikowany w śladach biologicznych zabezpieczonych we wnętrzu pojazdu na kierownicy i dźwigni skrzyni biegów - kluczowych miejscach dla prowadzenia pojazdu, tak więc stanowiły one wyłącznie linię obrony mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej.

zeznania pozostałych świadków

pozostałe dowody
z dokumentów

- zeznania pozostałych świadków, jak również dowody z pozostałych dokumentów nie miały znaczenia dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy,

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

Ł. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 279 § 1 k.k. kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Kradzież popełniona może być jedynie działaniem w formie zaboru. Zabór polega na wyjęciu rzeczy ruchomej z władztwa osoby uprawnionej bez wiedzy uprawnionego. Dla wyczerpania znamion formy kwalifikowanej kradzieży z art. 279 § 1 k.k., niezbędne jest by sprawca dokonał zaboru na skutek usunięcia przeszkody materialnej stanowiącej część konstrukcji lub zabezpieczenie.

Zgodnie z przepisem art. 109 k.k. ustawę karną polską stosuje się do obywatela polskiego, który popełnił przestępstwo za granicą. Przy czym art. 111 § 1 k.k. stanowi, że warunkiem odpowiedzialności za czyn popełniony za granicą jest uznanie takiego czynu za przestępstwo również przez ustawę obowiązującą w miejscu jego popełnienia. Kradzież na terenie Republiki Czeskiej jest przestępstwem (§ 205 Kodeksu karnego).

Zgodnie z przepisem art. 64 § 1 k.k., jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary, umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane przestępstwo w wysokości powyżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia, a może ją wymierzyć w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

W ocenie Sądu fakty uboczne (poszlaki), które ustalono w toku przewodu sądowego były niewątpliwe. Jednocześnie choć roztrząsane odrębnie dawały możliwość ustalenia kilku wersji przebiegu wydarzeń, to jednakże rozważone zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego prowadziły do jednego możliwego wniosku, że oskarżony dokonał przestępstwa będącego przedmiotem niniejszego postępowania. Reasumując, zarówno przeprowadzone na rozprawie dowody bezpośrednie – przedstawione we wcześniejszych rozważaniach, jak i wynikające z nich fakty pośrednie rozważane we wzajemnym powiązaniu przy uwzględnieniu logiki wydarzeń, prowadziły do jednoznacznych wniosków dotyczących sprawstwa oskarżonego. Jednocześnie nie podważało tego to, że poszczególne fakty pośrednie bez korelacji z pozostałymi, mogłyby nasuwać wątpliwości co do poczynionych ustaleń, albowiem rozpatrywane kompleksowo w powiązaniu z dowodami bezpośrednimi prowadziły do wniosków, które w konsekwencji eliminowały te wątpliwości. Tak więc całokształt ujawnionych faktów bezpośrednich i pośrednich pozwolił na poczynienie kategorycznych ustaleń co do sprawstwa oskarżonego.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz ustalony w sprawie stan faktyczny sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona zarzucanego mu czynu zabronionego z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Jednocześnie wina oskarżonego nie budziła wątpliwości, gdyż nie zachodziły żadne okoliczności ograniczające lub wyłączające jego poczytalność.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ł. N.

1

1

- na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. wymierzono oskarżonemu karę 2 lat pozbawienia wolności,

- przy wymiarze kary sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanego oskarżonemu przestępstwa, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k.,

- wymierzając karę pozbawienia wolności sąd miał na uwadze przede wszystkim wcześniejszą karalności oskarżonego, który był już kilka razy karany, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, a czynu dopuścił się w warunkach art. 64 § 1 k.k.

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był znaczny, gdyż oskarżony będąc osobą o normalnym rozwoju miał świadomość, że takie zachowanie stanowi przestępstwo, tym bardziej, że był już karany za przestępstwa podobne,

- stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny, gdyż oskarżony godził w cudze prawo własności, działał przy tym z zamiarem bezpośrednim w sposób przemyślany, co wskazywało na wysoki stopień demoralizacji,

- sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele w zakresie społecznego oddziaływania, w tym kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, a nadto osiągnie cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samego oskarżonego, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie napomnieniem, by przestrzegał prawa i nie popełniał przestępstw w przyszłości,

2

2

- na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego obowiązek naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę 41 600 koron czeskich na rzecz pokrzywdzonego,

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądzono z budżetu Skarbu Państwa na rzecz adw. K. P. opłatę z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu,

4

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. mając na uwadze aktualną sytuację życiową i majątkową oskarżonego, zwolniono go w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

6.  1Podpis