Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 988/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

G. K.

I. czyn opisany w pkt I części wstępnej wyroku, tj. występek z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k., z art. 217 § 1 k.k. i z art. 281 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

II. czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku, tj. występek z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Ad I.

1.  Pokrzywdzony A. W. po północy 3 października 2023 r. wracał z pracy w C. (...), szedł ul. (...) w stronę miejsca zamieszkania.

2.  Z przeciwnego kierunku szło czterech mężczyzn, spośród których drogę zaszedł mu oskarżony G. K., którego pokrzywdzony znał z widzenia.

3.  Oskarżony miał do pokrzywdzonego pretensję, że nie daje im za darmo bułek w cukierni, po czym zażądał wydania kluczy od cukierni – pozostali mężczyźni asystowali z boku.

4.  Gdy pokrzywdzony stanowczo odmówił został uderzony z pięści w twarz przez oskarżonego, po czym zamroczony upadł, a z kieszeni na chodnik wypadł jego telefon (...) o wartości 150 zł.

5.  Oskarżony podniósł telefon i schował do kieszeni, a gdy pokrzywdzony wstał i powiedział, by go oddał, inny z mężczyzn zagroził mu pobiciem, jeżeli będzie nadal dopominał się zwrotu telefonu.

6.  Po chwili pokrzywdzony udał się w stronę domu, a napastnicy w przeciwnym kierunku.

7.  W wyniku upadku pokrzywdzony doznał stłuczenia stawu ramiennego prawego, co stanowiło naruszenie jego nietykalności cielesnej.

8.  Skradziony telefon odzyskano i zwrócono pokrzywdzonemu.

9.  Oskarżony przeprosił pokrzywdzonego i przeprosiny zostały przyjęte.

wyjaśnienia

zeznania A. W.

prot. przeszukania

prot. oględzin

opinia

221

221v

13

39

135

Ad II.

10.  Oskarżony 6 września 2023 r. w N. na ul. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem F. (...) o nr rej. (...) 2EL3.

11.  Oskarżony znajdował się w stanie nietrzeźwości - 0,33 mg alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza oraz po użyciu amfetaminy w stężeniu 47,6 ng/ml we krwi.

wyjaśnienia

zezn. K. G.

prot. badania trzeźwości

prot. oględzin

opinia

prot. badania krwi

221

119

99,101

115

121

125

1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

G. K.

I. czyn opisany w pkt I części wstępnej wyroku, tj. występek z art. 13 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k., z art. 217 § 1 k.k. i z art. 281 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.,

II. czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku, tj. występek z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Ad I.

12.  Oskarżony telefon znalazł na ul. (...).

wyjaśnienia

20

13.  Oskarżony 3 października 2023 r. nie spotkał pokrzywdzonego.

wyjaśnienia

26

14.  Oskarżony 3 października 2023 r. telefon zabrał przez przypadek.

wyjaśnienia

160

żOCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-9

wyjaśnienia

zeznania
A. W.

prot. przeszukania

prot. oględzin

opinia

- zeznania pokrzywdzonego były spójne, logiczne i konsekwentne,
a bezpośredni kontakt z nim na rozprawie nie dał podstaw do kwestionowania ich szczerości, przede wszystkim ich wiarygodności nie podważały pewne nieścisłości w jego relacji, które w ocenie sądu były wynikiem dynamicznego przebiegu zdarzenia i stresowej sytuacji w jakiej się znalazł, co rzutowało na prawidłowość zapamiętania pewnych fragmentów zajścia,

- sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego złożonym na rozprawie, w zakresie w jakim przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu na szkodę A. W., a tym samym przyznał okoliczności opisane w zarzucie,

- treść dowodów z dokumentów nie była kwestionowana przez strony,
a ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości,

10,11

wyjaśnienia

zezn. K. G.

prot. badania trzeźwości

prot. oględzin

opinia

prot.
badania krwi

- sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego złożonym na rozprawie,
w zakresie w jakim przyznał się do kierowania samochodem w stanie nietrzeźwości, a tym samym przyznał okoliczności opisane w zarzucie,

- zeznania świadka zasługiwały na wiarę,

- treść dowodów z dokumentów nie była kwestionowana przez strony,
a ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości,

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

12-14

wyjaśnienia

- sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego złożonym w postępowaniu przygotowawczym co do okoliczności czynu na szkodę A. W., gdyż na rozprawie przyznał się on do popełnienia tego czynu, wyraził skruchę i przeprosił pokrzywdzonego, nadto owe wcześniejsze wyjaśnienia pozostawały w sprzeczności z wiarygodnymi i konsekwentnymi zeznaniami pokrzywdzonego,

zezn. B. K.

zezn.
P. T.

pozostałe dowody z dokumentów

- dowody te nie miały znaczenia dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy,

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1, 2

G. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn zabroniony z art. 280 § 1 k.k. popełnia ten, kto kradnie, używając przemocy wobec osoby lub grożąc natychmiastowym jej użyciem albo doprowadzając człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności.

Użyciem przemocy będzie takie zastosowanie siły fizycznej, fizycznego przymusu w stosunku do osoby, które albo ją fizycznie obezwładnia, albo tylko doprowadza do podjęcia decyzji woli zgodnej z zamierzeniami sprawcy. Przemoc winna wyrażać się przynajmniej w naruszeniu nietykalności cielesnej. Użycie przemocy nie musi pozbawiać w pełni osoby, na która jest skierowana, możliwości stawiania oporu. Nie jest też konieczne, aby działanie sprawcy natrafiało na opór pokrzywdzonego lub innej osoby. Dla zaistnienia przestępstwa rozboju konieczne jest by użycie przemocy nastąpiło przed zaborem rzeczy lub jednocześnie z nim. Przy czym zamiar popełnienia tego typu czynu zabronionego nie musi występować od początku danego zdarzenia, lecz może pojawić się w jego trakcie. Przestępstwo z art. 280 § 1 k.k. zagrożone jest karą pozbawienia wolności od 2 do 15 lat.

Zgodnie z przepisem art. 13 § 1 k.k. odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa.

Przepis art. 281 k.k. stanowi, że kto, w celu utrzymania się w posiadaniu zabranej rzeczy, bezpośrednio po dokonaniu kradzieży, używa przemocy wobec osoby lub grozi natychmiastowym jej użyciem albo doprowadza człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 41a § 1 k.k. sąd może orzec zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zbliżania się do określonych osób, m.in. w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy. Orzekając zakaz zbliżania się do określonych osób, sąd wskazuje odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować. Zakaz kontaktowania się z określoną osobą obejmuje wszelkie czynności związane z próbą nawiązania kontaktu z osobą chronioną, w tym podejmowane przez skazanego za pośrednictwem innej osoby lub z wykorzystaniem sieci teleinformatycznej.

Art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Przestępstwo z art. 217 § 1 k.k. popełnia ten, kto uderza człowieka lub w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną.

Przepis ten chroni nietykalność cielesną. Przedmiotem działania sprawcy jest osoba, w rozumieniu ciała ludzkiego.

Art. 178a § 1 k.k. kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

W rozumieniu kodeksu stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu we krwi lub 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza odpowiednio 0,5 ‰ lub 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Natomiast zgodnie z treścią opinii toksykologicznej, w przypadku amfetaminy stężenie, od którego mamy do czynienia ze stanem „pod wpływem” tego środka odurzającego, zaczyna się od 50 ng/ml krwi, które to stanowisko mając na uwadze zaprezentowaną argumentację, sąd w całej rozciągłości podziela.

Zgodnie z przepisem art. 42 § 2 k.k. sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości. Zakaz ten można orzec do lat 15.

Na podstawie art. 43a § 2 k.k. w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 1 k.k. sąd orzeka świadczenie pieniężne na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 5000 złotych.

Zgodnie z art. 37b k.k. w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 miesięcy, a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej 10 lat - 6 miesięcy, oraz karę ograniczenia wolności do lat 2.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz ustalony w sprawie stan faktyczny sąd nie miał wątpliwości, że oskarżony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona obu zarzucanych mu czynów.

Jednocześnie wina oskarżonego nie budziła wątpliwości, gdyż nie zachodziły żadne okoliczności ograniczające ją lub wyłączające.

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. K.

1

1

- na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 280 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zast. art. 37b k.k. wymierzono oskarżonemu karę 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 8 miesięcy ograniczenia wolności i na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. zobowiązano go w okresie odbywania kary ograniczenia wolności do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który choć duży nie był znaczny, gdyż oskarżony jest osoba bardzo młodą o dość niskich możliwościach intelektualnych, co wynikało z opinii biegłych psychiatrów,

- stopień społecznej szkodliwości czynu był wysoki, gdyż godził on zarówno w zdrowie innej osoby, jej wolność, jak i w cudze prawo własności, a oskarżony działał z zamiarem bezpośrednim,

- okolicznością obciążającą była wcześniejsza karalność, przy czym sąd miał na uwadze, że były to czyny o niewysokiej społecznej szkodliwości za które wymierzono karę łączną ograniczenia wolności,

- natomiast okolicznościami łagodzącymi był przede wszystkim młody wiek oskarżonego, jak również to, że nie stosowano wobec niego środków wychowawczych ani poprawczych, jako nieletniego sprawcy czynów karalnych, a także to, że po odmowie wydania kluczy przez pokrzywdzonego nie kontynuował rozboju, zaś wartość telefonu, który ostatecznie został zabrany była niska,

- sąd uwzględnił na korzyść oskarżonego również to, że przeprosił pokrzywdzonego za swoje zachowanie, a przeprosiny zostały przyjęte,

- przede wszystkim jednak sąd miał na uwadze treść dyrektywy z art. 54 § 1 k.k. dlatego mając na uwadze wiek oskarżonego, wskazane okoliczności łagodzące, zasadne było skorzystanie z instytucji z art. 37b k.k. i wymierzenie kary sekwencyjnej, gdzie po odbyciu kary pozbawienia wolności oskarżony będzie musiał wykonać karę ograniczenia wolności, jednocześnie kara surowsza byłaby nieadekwatna tak do potrzeb prewencji indywidualnej, jak i ogólnej, gdyż nie stwierdzono by oskarżony był osobą zdemoralizowaną i konieczna była jego długoterminowa izolacja, a tym samym dłuższy pobyt w jednostce penitencjarnej nie zrealizowałby celu wychowawczego wobec niego,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samego oskarżonego, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie napomnieniem, by przestrzegał prawa i nie popełniał przestępstw, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

2

2

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 178a § 1 k.k. przy zast. art. 37a § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 6 miesięcy ograniczenia wolności i na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. zobowiązano go w okresie odbywania kary ograniczenia wolności do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- przy wymiarze kary sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanego oskarżonemu przestępstwa, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k., przede wszystkim jednak obowiązek wskazany w art. 54 § 1 k.k. by sprawcę młodocianego wychować,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który choć duży nie był znaczny, gdyż oskarżony jest osoba bardzo młodą o dość niskich możliwościach intelektualnych, co wynikało z opinii biegłych psychiatrów,

- stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny, gdyż oskarżony znajdował się nie tylko w stanie nietrzeźwości ale również po użyciu środków odurzających,

- okolicznością łagodząca był przede wszystkim młody wiek oskarżonego,

3

1, 2

- w miejsce kar cząstkowych wymierzono karę łączną 4 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 10 miesięcy ograniczenia wolności i na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. zobowiązano go w okresie odbywania kary ograniczenia wolności do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- przy wymiarze kar cząstkowych, jak i kary łącznej sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanych oskarżonemu przestępstw, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k., jednakże zgodnie z dyrektywą z art. 54 § 1 k.k. sąd kierował się przede wszystkim tym by wymierzając karę oskarżonemu, który jest młodocianym, wychować go, a dłuższy pobyt w jednostce penitencjarnej nie zrealizowałby tego celu,

- kary cząstkowe, jak i kara łączna w takim wymiarze spełnią przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, w szczególności w grupie rówieśniczej, w której oskarżony funkcjonuje, która otrzyma czytelny sygnał, że stosowanie przemocy w jakiejkolwiek postaci jest niedopuszczalne i spotyka się z odpowiednią reakcją, podobnie jak prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości,

4

1

- mając na uwadze potrzebę ochrony dóbr prawnych pokrzywdzonego na podstawie art. 41a § 1, 4 i 6 k.k. oraz art. 43 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego zakaz kontaktowania się z nim i zakaz zbliżania się do niego na odległość mniejszą niż 50 metrów - na okres roku,

5

1

- mając na uwadze krzywdę doznaną przez pokrzywdzonego na podstawie art. 46 § 1 k.k. zasądzono na jego rzecz od oskarżonego 2000 zł tytułem zadośćuczynienia,

6

2

- orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych było obligatoryjne, przy czym sąd uznał, że wystarczające będzie ograniczenie zakazu do pojazdów mechanicznych, do kierowania którymi uprawnia prawo jazdy kat. B i orzeczenie go w wymiarze 3 lat,

7

2

- orzeczenie świadczenia pieniężnego było obowiązkowe,

- dla osiągnięcia celu, który ten środek ma osiągnąć wystraczające było orzeczenie świadczenia w minimalnej wysokości, tj. 5000 zł,

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

8

- na podstawie art. 624 § 1 k.p.k., mając na uwadze sytuacje życiową oskarżonego, w szczególności jego młody wiek, zwolniono go w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

1Podpis