Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

Sąd Rejonowy w Nysie stwierdza, że

orzeczenie niniejsze uprawomocniło się

dnia 19 kwietnia 2024r. i jest wykonalne.

N., dnia 8 czerwca 2024 r.

Sędzia Sądu Rejonowego

M. S.

Na oryginale właściwe podpisy

za zgodność

st. sekr. sąd. J. G. (2)

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 926/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

D. N.

1. czyn opisany w pkt I części wstępnej wyroku przyjmując, że dopuścił się go będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Płocku z 29 sierpnia 2016 r., sygn. akt II K 134/14, za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności, objętą karą łączną 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Płocku z 8 grudnia 2017 r., sygn. akt II K 541/17, którą odbywał od 18 kwietnia 2016 r. do 7 lutego 2023 r., to jest występek z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.

2. czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku przyjmując, że dopuścił się go będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Płocku z 29 sierpnia 2016 r., sygn. akt II K 134/14, za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności, objętą karą łączną 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Płocku z 8 grudnia 2017 r., sygn. akt II K 541/17, którą odbywał od 18 kwietnia 2016 r. do 7 lutego 2023 r., to jest występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Ad. 1.

1.  Oskarżony D. N. pozostawał w związku nieformalnym z K. M. (1), dlatego wiosną 2023 r. mieszkał przez jakiś czas w domu w M. zajmowanym przez jej rodzinę, w tym również przez jej babcię - pokrzywdzoną J. G. (1).

2.  Pokrzywdzona odkładała do różnych skarbonek pieniądze dla swoich wnuków, m.in. posiadała u siebie w pokoju dużą skarbonkę w kształcie tukana, do której wrzucała monety pięciozłotowe – łącznie znajdowało się w niej 4000 zł.

3.  Oskarżony wiedział o tym i zaczął przygotowywać się do jej kradzieży m.in. już 27 lipca 2023 r. zadzwonił do K. L. dopytując o możliwość wymiany pięciozłotówek na monety, a 4 sierpnia 2023 r. podczas wizyty zabrał klucz do bocznych drzwi do budynku.

4.  6 sierpnia 2023 r. pokrzywdzona pojechała do N., a gdy oskarżony upewnił się, że w budynku nie ma nikogo z domowników, dokonał włamania poprzez wypchnięcie klucza w drzwiach do budynku kluczem zabranym wcześniej, a następnie dokonał kradzieży skarbonki wraz z pieniędzmi.

wyjaśnienia

zeznania J. G.

zeznania K. M.

zeznania M. M.

zeznania M. P.

zeznania T. F.

zeznania T. L.

zeznania P. Ż.

protokół oględzin

protokół okazania

140

140

140

140

140

140

140

140

7,46

70

Ad. 2.

5.  Wcześniej w maju 2023 r., gdy oskarżony jeszcze mieszkał wspólnie z K. M. ze skarbonki w kształcie świnki należącej do pokrzywdzonej J. G. dokonał kradzieży monet pięciozłotowych o łącznej wartości 4000 zł.

wyjaśnienia

zeznania J. G.

zeznania K. M.

zeznania M. P.

zeznania S. I.

zeznania A. D.

zeznania A. M.

140

140

140

140

140

140

140

1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

D. N.

1. czyn opisany w pkt I części wstępnej wyroku przyjmując, że dopuścił się go będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Płocku z 29 sierpnia 2016 r., sygn. akt II K 134/14, za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności, objętą karą łączną 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Płocku z 8 grudnia 2017 r., sygn. akt II K 541/17, którą odbywał od 18 kwietnia 2016 r. do 7 lutego 2023 r., to jest występek z art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.

2. czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku przyjmując, że dopuścił się go będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Płocku z 29 sierpnia 2016 r., sygn. akt II K 134/14, za występek z art. 278 § 1 k.k. na karę roku pozbawienia wolności, objętą karą łączną 7 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Płocku z 8 grudnia 2017 r., sygn. akt II K 541/17, którą odbywał od 18 kwietnia 2016 r. do 7 lutego 2023 r., to jest występek z art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

brak

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-5

wyjaśnienia

zeznania J. G.

zeznania
K. M.

zeznania
M. M.

zeznania M. P.

zeznania
T. F.

zeznania T. L.

zeznania
P. Ż.

zeznania S. I.

zeznania
A. D.

zezniania
A. M.

protokoły oględzin

protokół okazania

- oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów,

- wiarygodne były odczytane na rozprawie zeznania świadków,

- treść dokumentów nie była kwestionowana przez strony, a ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości,

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

zeznania
R. J.

pozostałe dowody z dokumentów

- zeznania świadka były szczere, jednakże nie miały znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy,

- dowody z pozostałych dokumentów nie miały znaczenia dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy,

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

1, 2

D. N.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Podstawa prawna skazania niezgodna z zarzutem wynikała z tego, że w związku z wejściem w życie z dniem 1 października 2023 r. nowelizacji Kodeksu karnego, zastosowano ustawę karną materialną w brzmieniu obowiązującym do 30 września 2023 r., gdyż porównanie z przepisami obowiązującymi obecnie w zakresie kompleksowej oceny wszystkich prawnokarnych instytucji obu tych ustaw, które mogłyby mieć zastosowanie do sprawcy wskazywało in concreto, iż była ona dla niego względniejsza, a tym samym zastosowanie znalazła norma wyrażona w przepisie art. 4 § 1 k.k., który stanowi, że jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Art. 278 § 1 k.k. kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Art. 279 § 1 k.k. kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Kradzież popełniona może być jedynie działaniem w formie zaboru. Zabór polega na wyjęciu rzeczy ruchomej z władztwa osoby uprawnionej bez wiedzy uprawnionego. Dla wyczerpania znamion formy kwalifikowanej kradzieży z art. 279 § 1 k.k., niezbędne jest by sprawca dokonał zaboru na skutek usunięcia przeszkody materialnej stanowiącej część konstrukcji lub zabezpieczenie jakiegoś pomieszczenia, w którym dana rzecz się znajduje.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz ustalony w sprawie stan faktyczny sąd nie miał wątpliwości, że posłużenie się przez oskarżonego do otwarcia drzwi przy dokonywaniu kradzieży oryginalnym kluczem bez wiedzy i zgody właściciela wyczerpało znamiona kradzieży z włamaniem w rozumieniu art. 279 § 1 k.k., a zachowanie z maja 2023 r. wyczerpało znamiona czynu zabronionego z art. 278 § 1 k.k. Przy czym obu czynów dopuścił się on w warunkach z art. 64 § 1 k.k.

Jednocześnie wina oskarżonego nie budziła wątpliwości, gdyż nie zachodziły żadne okoliczności ograniczające ją lub wyłączające.

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. N.

1

1

- na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzono oskarżonemu karę roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- przy wymiarze kary sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanego oskarżonemu przestępstwa, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k.,

- przede wszystkim wymierzając karę pozbawienia wolności sąd miał na uwadze wielokrotną karalności oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu oraz działanie w warunkach z art. 64 § 1 k.k.,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był znaczny, gdyż oskarżony będąc osobą o normalnym rozwoju miał świadomość, że takie zachowanie stanowi przestępstwo, tym bardziej, że był już karany za przestępstwa podobne,

- stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny, gdyż oskarżony godził w cudze prawo własności, działał przy tym z zamiarem bezpośrednim w sposób zaplanowany i przemyślany, do tego czynu dopuścił się zaledwie kilka miesięcy po odbyciu długoterminowej kary pozbawienia wolności, co wskazywało na wysoki stopień demoralizacji,

- sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących,

2

2

- na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k. i w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzono oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności,

- przy wymiarze kary sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanego oskarżonemu przestępstwa, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k.,

- przede wszystkim wymierzając karę pozbawienia wolności sąd miał na uwadze wielokrotną karalności oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu oraz działanie w warunkach z art. 64 § 1 k.k.,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był znaczny, gdyż oskarżony będąc osobą o normalnym rozwoju miał świadomość, że takie zachowanie stanowi przestępstwo, tym bardziej, że był już karany za przestępstwa podobne,

- stopień społecznej szkodliwości czynu był znaczny, gdyż oskarżony godził w cudze prawo własności, działał przy tym z zamiarem bezpośrednim nadużywając tego, że został przyjęty pod cudzy dach, do tego czynu dopuścił się zaledwie kilka miesięcy po odbyciu długoterminowej kary pozbawienia wolności, co wskazywało na wysoki stopień demoralizacji,

- sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących,

3

1, 2

- na podstawie art. 85 § 1 k.k. i art. 86 § 1 k.k. w zw. z art. 4 § 1 k.k. wymierzono karę łączną 2 lat pozbawienia wolności,

- wymierzając karę łączną sąd zgodnie z art. 85a k.k. w pierwszej kolejności miał na uwadze prewencję indywidualną, tj. osiągnięcie celów zapobiegawczego i wychowawczego w stosunku do oskarżonego, przy czym nie znajdując okoliczności łagodzących oraz mają na uwadze wysoki stopień demoralizacji, na co wskazywały okoliczności popełnienia obu przestępstw, sąd wymierzył karę według zasady kumulacji, gdyż tylko kara w takim wymiarze będzie w stanie osiągnąć cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonego,

- sąd baczył jednocześnie na potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, gdyż orzeczenie kary łącznej w niższym wymiarze mogłoby być odebrane jako społecznie niesprawiedliwie w przypadku osoby wielokrotnie karnej, w tym za przestępstwa podobne,

4

1

- na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz J. G. 4000 zł.

5

2

- na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz J. G. 4000 zł.

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. mając na uwadze aktualną sytuację życiową i majątkową oskarżonego, zwolniono go w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

1Podpis