Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 595/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Fakty uznane za nieudowodnione

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1-9

11-19

G. S.

N. C.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 278 § 1 k.k. kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do 5 lat.

Art. 279 § 1 k.k. kto kradnie z włamaniem, podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Kradzież popełniona może być jedynie działaniem w formie zaboru. Zabór polega na wyjęciu rzeczy ruchomej z władztwa osoby uprawnionej bez wiedzy uprawnionego. Dla wyczerpania znamion formy kwalifikowanej kradzieży z art. 279 § 1 k.k., niezbędne jest by sprawca dokonał zaboru na skutek usunięcia przeszkody materialnej stanowiącej część konstrukcji lub zabezpieczenie jakiegoś pomieszczenia, w którym dana rzecz się znajduje.

Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnia ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzymi mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Występek ten jest zagrożony karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Przedmiotem działania sprawcy jest z jednej strony osoba oszukana, a z drugiej mienie, które od niej uzyskuje. Inną osobą może być osoba fizyczna, osoba prawna, a także jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Mienie obejmuje zarówno ruchomości, jak i nieruchomości oraz wszelkiego rodzaju prawa majątkowe.

Przestępstwo z art. 288 § 1 k.k. popełnia ten, kto niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku cudzą rzecz. Występek ten jest zagrożony karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

Dla oceny występku z art. 288 § 1 k.k., w odróżnieniu od innych przestępstw przeciwko mieniu znaczenie ma wysokość wyrządzonej szkody, a nie wartość rzeczy. Szkoda to wyrządzony uszczerbek w mieniu. Obejmuje ona, więc zarówno rzeczywistą stratę, jak i utracony zysk. W zakres rzeczywistej straty wchodzi natomiast wartość samej rzeczy, oraz koszt przywrócenia stanu poprzedniego.

Zgodnie z art. 12 § 1 k.k. dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony.

Art. 124 § 1 k.w. stanowi, że kto cudzą rzecz umyślnie niszczy, uszkadza lub czyni niezdatną do użytku, jeżeli szkoda nie przekracza 500 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Zgodnie z przepisem art. 12 § 2 k.k. odpowiada jak za jeden czyn zabroniony wyczerpujący znamiona przestępstwa ten, kto w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej albo takiej samej sposobności lub w podobny sposób popełnia dwa lub więcej umyślnych wykroczeń przeciwko mieniu, jeżeli łączna wartość mienia uzasadnia odpowiedzialność za przestępstwo.

Zgodnie z art. 13 § 1 k.k. odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Sąd wymierza karę za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa.

Na podstawie art. 91 § 1 k.k. jeżeli sprawca popełnia w krótkich odstępach czasu, z wykorzystaniem takiej samej sposobności, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę określoną w przepisie stanowiącym podstawę jej wymiaru dla każdego z tych przestępstw, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Na podstawie art. 37a § 1 k.k. jeżeli przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 3 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie orzeka środek kamy, środek kompensacyjny lub przepadek.

Zgodnie z art. 37b k.k. w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 miesięcy, a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej 10 lat - 6 miesięcy, oraz karę ograniczenia wolności do lat 2.

Art. 46 § 1 k.k. stanowi, że w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Sąd ustalił, że oskarżeni działając wspólnie i w porozumieniu dopuścili się wszystkich zarzucanych im czynów, przy czym odpowiednio zachowania z pkt I, II i XXVI oraz z pkt XXIII, XXIV i XXVII objęto klamrą czynu ciągłego.

Wina oskarżonych nie budziła wątpliwości, gdyż nie zachodziły żadne okoliczności wyłączające lub ograniczające poczytalność sprawców.

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

G. S.

21

1, 3-9

na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonego solidarnie ze współoskarżoną obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz:

- (...) .U. S.A. 554,16 zł,

- (...) sp. z o.o. w K. 3480,74 zł,

- J. S. 3690 zł,

- S. T. 1900 zł,

- T. M. 999,98 zł,

- M. K. (1) 700 zł,

- M. K. (2) 3682,50 zł,

- A. G. 3000 zł,

N. C.

11

11

- za ciąg przestępstw na podstawie art. 279 § 1 k.k. przy zast. art. 37b k.k. wymierzono oskarżonej karę 5 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę roku i 6 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwa,

- stopień społecznej szkodliwości czynów również był wysoki, gdyż oskarżona działając z zamiarem bezpośrednim godziła w cudzie mienie, a wyrządzona, jak i grożąca szkody była wysoka,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- mając na uwadze wskazane okoliczności oraz wcześniejszą karalność za przestępstwa przeciwko mieniu, zasadne było skorzystanie z instytucji z art. 37b k.k. i wymierzenie kary sekwencyjnej, gdzie po odbyciu kary pozbawienia wolności oskarżona będzie musiała wykonać karę ograniczenia wolności, jednocześnie kara surowsza byłaby nieadekwatna tak do potrzeb prewencji indywidualnej, jak i ogólnej, gdyż nie stwierdzono by oskarżona był osobą wysoce zdemoralizowaną i konieczna była jej długoterminowa izolacja,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samej oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie - w szczególności krótkotrwała kara izolacyjna - ostrzeżeniem, by przestrzegała prawa i nie popełniała przestępstw, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

12

12

- na podstawie art. 14 § 1 k.k. w zw. z art. 286 § 1 k.k. przy zast. art. 37b k.k. wymierzono oskarżonej karę miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwo,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to nie doszło do fazy dokonania, a grożąca szkoda nie była wysoka,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- mając na uwadze wskazane okoliczności oraz wcześniejszą karalność za przestępstwa przeciwko mieniu, zasadne było skorzystanie z instytucji z art. 37b k.k. i wymierzenie kary sekwencyjnej, gdzie po odbyciu kary pozbawienia wolności oskarżona będzie musiała wykonać karę ograniczenia wolności, jednocześnie kara surowsza byłaby nieadekwatna tak do potrzeb prewencji indywidualnej, jak i ogólnej, gdyż nie stwierdzono by oskarżona był osobą wysoce zdemoralizowaną i konieczna była jej długoterminowa izolacja,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samej oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie - w szczególności krótkotrwała kara izolacyjna - ostrzeżeniem, by przestrzegała prawa i nie popełniała przestępstw, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

13

13

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 288 § 1 k.k. przy zast. art. 37a § 1 k.k. wymierzył oskarżonej karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia czyny zabronione,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie były wysokie,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku
do oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

14

14

- na podstawie art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zast. art. 37b k.k. wymierzono oskarżonej karę miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwo,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie były wysokie,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- mając na uwadze wskazane okoliczności oraz wcześniejszą karalność za przestępstwa przeciwko mieniu, zasadne było skorzystanie z instytucji z art. 37b k.k. i wymierzenie kary sekwencyjnej, gdzie po odbyciu kary pozbawienia wolności oskarżona będzie musiała wykonać karę ograniczenia wolności, jednocześnie kara surowsza byłaby nieadekwatna tak do potrzeb prewencji indywidualnej, jak i ogólnej, gdyż nie stwierdzono by oskarżona był osobą wysoce zdemoralizowaną i konieczna była jej długoterminowa izolacja,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samej oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie - w szczególności krótkotrwała kara izolacyjna - ostrzeżeniem, by przestrzegała prawa i nie popełniała przestępstw, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

15

15

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 288 § 1 k.k. przy zast. art. 37a § 1 k.k. wymierzył oskarżonej karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwo,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie były wysokie,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku
do oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

16

16

- na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zast. art. 37b k.k. wymierzono oskarżonej karę miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 4 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwo,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie były wysokie,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- mając na uwadze wskazane okoliczności oraz wcześniejszą karalność za przestępstwa przeciwko mieniu, zasadne było skorzystanie z instytucji z art. 37b k.k. i wymierzenie kary sekwencyjnej, gdzie po odbyciu kary pozbawienia wolności oskarżona będzie musiała wykonać karę ograniczenia wolności, jednocześnie kara surowsza byłaby nieadekwatna tak do potrzeb prewencji indywidualnej, jak i ogólnej, gdyż nie stwierdzono by oskarżona był osobą wysoce zdemoralizowaną i konieczna była jej długoterminowa izolacja,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samej oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie - w szczególności krótkotrwała kara izolacyjna - ostrzeżeniem, by przestrzegała prawa i nie popełniała przestępstw, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

17

17

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 37a § 1 k.k. wymierzył oskarżonej karę 3 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwo,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie były wysokie,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku
do oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

18

18

- na podstawie art. 279 § 1 k.k. w zw. z art. 11 § 3 k.k. przy zast. art. 37b k.k. wymierzono oskarżonej karę 2 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 4 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwo,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie były wysokie,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- mając na uwadze wskazane okoliczności oraz wcześniejszą karalność za przestępstwa przeciwko mieniu, zasadne było skorzystanie z instytucji z art. 37b k.k. i wymierzenie kary sekwencyjnej, gdzie po odbyciu kary pozbawienia wolności oskarżona będzie musiała wykonać karę ograniczenia wolności, jednocześnie kara surowsza byłaby nieadekwatna tak do potrzeb prewencji indywidualnej, jak i ogólnej, gdyż nie stwierdzono by oskarżona był osobą wysoce zdemoralizowaną i konieczna była jej długoterminowa izolacja,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samej oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie - w szczególności krótkotrwała kara izolacyjna - ostrzeżeniem, by przestrzegała prawa i nie popełniała przestępstw, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

19

19

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 37a § 1 k.k. wymierzył oskarżonej karę 4 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując ją na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki, gdyż oskarżona będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju, była świadoma, że popełnia przestępstwo,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był wysoki, gdyż pomimo, że oskarżona godziła w cudze mienie, to ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie były wysokie,

- okolicznością łagodzącą było szczere przyznanie się do winy, skrucha i ujawnienie faktów nieznanych organom ścigania dotyczących popełnionych czynów zabronionych,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku
do oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

20

11-19

- na podstawie art. 85 § 1 k.k., art. 86 § 1 i 3 k.k. oraz art. 87 § 2 k.k. wymierzono karę łączną 6 miesięcy pozbawienia wolności oraz karę 2 lat ograniczenia wolności, zobowiązując oskarżoną na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- wymierzając karę łączną z zastosowaniem zasady asperacji sąd miał na uwadze zwartość czasową popełnionych przestępstw oraz osiągnięcie celów zapobiegawczego i wychowawczego w stosunku do oskarżonej,

- podobnie jak w przypadku kar cząstkowych kara łączna w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonej, gdyż będzie efektywnie wykonywana i będzie jednocześnie - w szczególności krótkotrwała kara izolacyjna - ostrzeżeniem, by przestrzegała prawa i nie popełniała przestępstw, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, w szczególności w lokalnej społeczności, w której oskarżona funkcjonuje,

21

11, 13-19

na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonej solidarnie ze współoskarżonym obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz:

- (...) .U. S.A. 554,16 zł,

- (...) sp. z o.o. w K. 3480,74 zł,

- J. S. 3690 zł,

- S. T. 1900 zł,

- T. M. 999,98 zł,

- M. K. (1) 700 zł,

- M. K. (2) 3682,50 zł,

- A. G. 3000 zł,

1 Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

N. C.

23

20

na podstawie art. 63 § 1 i 5 k.k. na poczet orzeczonej kar zaliczono oskarżonej okres tymczasowego aresztowania przyjmując, że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu kary pozbawienia wolności,

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

1 Podpis