Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 507/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. S.

występek z art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 12 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
– opisany w pkt I części wstępnej wyroku

2.

L. S.

czyn zabroniony z art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 12 § 2 k.k. – opisany w pkt II części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżeni D. S. i L. S. 1 lutego 2022 r. udali się do sklepu (...) przy ul. (...) w G., gdzie dokonali kradzieży 3 sztuk bazy do paznokci marki (...) o wartości 41,99 zł za sztukę oraz 2 sztuk podkładu marki L. o wartości 73,99 zł za sztukę, czym wyrządzili (...) Sp. z o.o. w Ł. szkodę w łącznej wysokości 273,95 zł,

2.  Oskarżeni 8 lutego 2022 r. udali się do sklepu (...) przy ul. (...) w G., gdzie dokonali kradzieży 1 sztuki perfum marki (...) o wartości 299,99 zł, czym wyrządzili (...) Sp. z o.o. w Ł. szkodę w wysokości 299,99 zł,

3.  Oskarżeni 15 lutego 2022 r. udali się do sklepu (...) przy ul. (...) w G., gdzie dokonali kradzieży 1 sztuki perfum marki B. (...) o wartości 249,99 zł oraz 1 sztuki ostrzy marki P. (...) o wartości 124,99 zł, czym wyrządzili (...) Sp. z o.o. w Ł. szkodę w łącznej wysokości 374,98 zł,

4.  Oskarżeni 16 lutego 2022 r. udali się do sklepu (...) przy ul. (...) w G., gdzie dokonali kradzieży 1 sztuki perfum marki H. B. O. o wartości 199,99 zł, czym wyrządzili (...) Sp. z o.o. w Ł. szkodę w wysokości 199,99 zł.

zeznania J. R.

zawiadomienie

zapis monitoringu

protokół oględzin

120v

2,5,13,29

4,7,15,31

40,47,51,57

0.1.1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

D. S.

występek z art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 12 § 2 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.
– opisany w pkt I części wstępnej wyroku

2.

L. S.

czyn zabroniony z art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 12 § 2 k.k. – opisany w pkt II części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

5.  Oskarżeni we wskazanych dniach byli w sklepie (...) w G., jednak nie dokonali żadnej kradzieży.

wyjaśnienia

136, 147

1.OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1, 2, 3, 4

zeznania
J. R.

zawiadomienia

zapis monitoringu

protokoły oględzin

- zeznania świadka odczytane na rozprawie w trybie art. 392 k.p.k. były wiarygodne,

- treść dokumentów, w tym zapisu monitoringu, nie była kwestionowana przez strony, a ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości,

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

5

wyjaśnienia oskarżonych

- sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonych, gdyż pozostawały w sprzeczności z zapisami monitoringu, które poddane szczegółowej analizie czasowej wskazywały, że oskarżeni dokonali kradzieży na szkodę (...) Sp. z o.o. w Ł.,

- wyjaśnienia stanowiły więc wyłącznie linię obrony, mającą na celu uniknięcie odpowiedzialności karnej,

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1.

D. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Art. 119 § 1 k.w. stanowi, że kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 500 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

Zgodnie z przepisem art. 12 § 2 k.k. odpowiada jak za jeden czyn zabroniony wyczerpujący znamiona przestępstwa ten, kto w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej albo takiej samej sposobności lub w podobny sposób popełnia dwa lub więcej umyślnych wykroczeń przeciwko mieniu, jeżeli łączna wartość mienia uzasadnia odpowiedzialność za przestępstwo.

Art. 64 § 1 k.k., jeżeli sprawca skazany za przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary, umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Na podstawie art. 37b k.k. w sprawie o występek zagrożony karą pozbawienia wolności, niezależnie od dolnej granicy ustawowego zagrożenia przewidzianego w ustawie za dany czyn, sąd może orzec jednocześnie karę pozbawienia wolności w wymiarze nieprzekraczającym 3 miesięcy, a jeżeli górna granica ustawowego zagrożenia wynosi przynajmniej 10 lat - 6 miesięcy, oraz karę ograniczenia wolności do lat 2.

W ocenie sądu fakty uboczne (poszlaki), które ustalono w toku przewodu sądowego w oparciu o zapisy monitoringu i ich analizę były niewątpliwe. Jednocześnie choć roztrząsane odrębnie dawały możliwość ustalenia kilku wersji przebiegu wydarzeń, to jednakże rozważone zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego prowadziły do jednego możliwego wniosku, że oskarżeni działając wspólnie i w porozumieniu dokonali wykroczeń opisanych w zarzucie, przy czym łączna wartość mienia uzasadniała odpowiedzialność za przestępstwo z art. 278 § 1 k.k., będące przedmiotem niniejszego postępowania. Reasumując, zarówno przeprowadzone na rozprawie dowody bezpośrednie – przedstawione we wcześniejszych rozważaniach, jak i wynikające z nich fakty pośrednie rozważane we wzajemnym powiązaniu przy uwzględnieniu logiki wydarzeń, prowadziły do jednoznacznych wniosków dotyczących sprawstwa oskarżonych. Jednocześnie nie podważało tego to, że poszczególne fakty pośrednie bez korelacji z pozostałymi, mogłyby nasuwać wątpliwości co do poczynionych ustaleń, albowiem rozpatrywane kompleksowo w powiązaniu z dowodami bezpośrednimi prowadziły do wniosków, które w konsekwencji eliminowały te wątpliwości. Tak więc całokształt ujawnionych faktów bezpośrednich i pośrednich pozwolił na poczynienie kategorycznych ustaleń co do sprawstwa oskarżonych.

Reasumując w oparciu o ustalony stan faktyczny nie budziło wątpliwości, że oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali dyspozycję przepisu art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 12 § 2 k.k., gdyż popełniając wykroczenia z art. 119 § 1 k.w., działali w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności. Przy czym D. C. działał w warunkach z art. 64 § 1 k.k. będąc uprzednio skazanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Oławie z 14 maja 2013 r., sygn. akt VII K 25/13, za czyn z art. 281 k.k. i in. na karę roku pozbawienia wolności, objętą karą łączną roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności orzeczoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nysie z 17 czerwca 2020 r., sygn. akt II K 1232/19, którą odbył od 29 listopada 2019 r. do 1 stycznia 2021 r.

Jednocześnie wina żadnego z oskarżonych nie budziła wątpliwości, gdyż nie zachodziły żadne okoliczności wyłączające lub ograniczające poczytalność któregoś ze sprawców.

☐

1.4.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

1.5.  Warunkowe umorzenie postępowania

2

L. S.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Na podstawie art. 66 k.k. sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Przy czym warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 5 lat pozbawienia wolności.

Zgodnie z art. 67 k.k. warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 3 lat i biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia. Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd nakłada na sprawcę obowiązek naprawienia szkody w całości albo w części.

W niniejszej sprawie:

- społeczna szkodliwość czynu oceniania całościowo przez pryzmat art. 115 § 2 k.k., nie była duża, gdyż chociaż oskarżona dopuściła się z zamiarem bezpośrednim 4 czynów zabronionych przeciwko mieniu w krótkich odstępach czasu, przy wykorzystaniu tej samej sposobności, to jednak ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie była wysoka,

- stopień zawinienia oskarżonej, oceniany w kontekście powyższych okoliczności, choć duży, to nie był znaczny,

- właściwości i warunki osobiste oskarżonej, w szczególności zaawansowana ciążą i bliski poród, jak również jej dotychczasowy sposób życia, w szczególności to, że nie miała konfliktów z prawem i nie była karana sądownie, uzasadniały przypuszczenie, że przypisany jej czyn miał charakter epizodyczny i pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie ona przestrzegała porządku prawnego,

- z powyższych względów mając na uwadze ustalony w sprawie stan faktyczny uznano, że wymierzenie oskarżonej kary byłoby niecelowe i dlatego postępowanie karne przeciwko niej warunkowo umorzono.

☐

1.6.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.7.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. S.

1

1

- sąd na podstawie art. 278 § 1 k.k. przy zast. art. 37b k.k. wymierzył oskarżonemu karę 1 miesiąca pozbawienia wolności oraz karę 8 miesięcy ograniczenia wolności, zobowiązując go na podstawie art. 34 § 1a pkt 1 k.k. w zw. z art. 35 § 1 k.k. do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin miesięcznie,

- przy wymiarze kary sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanego oskarżonemu przestępstwa, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k.,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki,
gdyż oskarżony będąc osobą o normalnym stopniu rozwoju zdecydował się na zachowania niezgodne z prawem, chociaż bezprawność była rozpoznawalna i mógł działać zgodnie z normą prawną, a więc miał świadomość, że dopuszcza się czynu zabronionego, tym bardziej, że był wcześniej karany za przestępstwa podobne,

- stopień społecznej szkodliwości czynu nie był duży, gdyż pomimo, że oskarżony działając z zamiarem bezpośrednim godził w cudzie mienie, to jednak ani wyrządzona ani grożąca szkoda nie była wysoka,

- okolicznością obciążającą była natomiast wielokrotna karalność i działanie w warunkach z art. 64 § 1 k.k., dlatego też sąd uznał, że choć wyrządzona szkoda nie była wysoka, oskarżony powinien odbyć krótkoterminową karę pozbawienia wolności, a następnie karę ograniczenia wolności,

- mając na uwadze wskazane powyżej okoliczności, zasadne było skorzystanie z instytucji z art. 37b k.k. i wymierzenie kary sekwencyjnej, gdzie po wykonaniu kary pozbawienia wolności skazany będzie musiał wykonać karę ograniczenia wolności, jednocześnie kara surowsza byłaby nieadekwatna tak do potrzeb prewencji indywidualnej, jak i ogólnej,

- kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samego oskarżonego, gdyż odbycie kary 1 miesiąca pozbawienia wolności będzie mocnym napomnieniem, że zakładając rodzinę i chcąc zapewnić opiekę żonie i dziecku, musi przestrzegać prawa, a nadto kara ta spełni cele w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa,

3

1

- sąd kierując się racjami wskazanymi powyżej
przy rozważaniach o karze, mając na uwadze całościowe oddziaływanie kary i innych środków uznał, że celowe będzie orzeczenie wobec oskarżonego obowiązku naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody poprzez zapłatę 574,45 zł na rzecz (...) sp. z o.o. w Ł.

- orzeczony środek wzmocni osiągnięcie celu zapobiegawczego i wychowawczego w stosunku do oskarżonego,

L. S.

2

2

- okres próby wynoszący 2 lata, jest adekwatny do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu, a jednocześnie wystarczający dla osiągnięcia względem oskarżonej, celów tego środka probacyjnego, gdyż jak wskazano we wcześniejszych rozważaniach nie miała ona konfliktów z prawem, a zarzucany jej czyn miał charakter epizodyczny,

4

2

- obligatoryjne było nałożenie na sprawcę obowiązku naprawienia szkody w całości albo w części, wobec czego sąd nałożył na oskarżoną taki obowiązek poprzez zapłatę 574,45 zł na rzecz (...) sp. z o.o. w Ł.,

1.1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. mając na uwadze aktualną sytuację rodzinną i majątkową oskarżonych zwolniono ich w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

1.1Podpis