Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 415/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

0.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Ż. S.

czyn opisany w części wstępnej wyroku, tj. występek z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżona 30 listopada 2016 r. złożyła wniosek o udzielenie pożyczki przez (...) S.A.

2.  1 grudnia 2016 r. oskarżona w miejscu swojego zamieszkania zawarła z (...) S.A. umowę nr (...) na podstawie, której zobowiązywała się do spłaty pożyczki w 36 równych miesięcznych ratach.

3.  Na podstawie tej umowy 2 grudnia 2016 r. przekazano na wskazany przez oskarżoną rachunek kwotę 9000 zł.

4.  Oskarżona spłaciła jedynie dwa razy po 300 zł w styczniu 2017 r.

5.  W lutym 2017 r. oskarżona opuściła nagle miejsce zamieszkania i rozwiązała dotychczasowy stosunek pracy.

6.  Pracownicy pokrzywdzonej spółki próbowali skontaktować się z oskarżoną telefonicznie, jak również osobiście pod wskazanym przez nią adresem zamieszkania, lecz bezskutecznie, gdyż całkowicie zerwała ona kontakt.

7.  W okresie kilku miesięcy przed zawarciem umowy pożyczki oskarżona zaciągnęła inne zobowiązania finansowe, których nie regulowała.

zeznania K. K.

zeznania E. Ł.

wyjaśnienia

wn. o udzielenie pożyczki

umowa pożyczki

13

33

115

15

26

87

141

0.1.1.2 Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Ż. S.

czyn opisany w części wstępnej wyroku, tj. występek z art. 286 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

8.  To nie oskarżona podpisała umowę pożyczki.

brak – oświadczenie obrońcy

127

2.  OCena DOWOdów

0.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-7

zeznania K. K.

zeznania
E. Ł.

wyjaśnienia

wn. o udzielenie pożyczki

umowa pożyczki

- zeznania tych osób były spójne i logiczne oraz korespondowały ze sobą,

- oskarżona przyznała się do popełnienia zarzucanego jej czynu, wskazując jednak, że czyn ten był już objęty postępowaniem karnym prowadzonym przez Sąd Rejonowy w Gliwicach pod sygn. akt IX K 529/18, która to okoliczność nie została potwierdzona, gdyż w ramach tamtego postępowania nie przedstawiono oskarżonej zarzutu popełnienia czynu będącego przedmiotem niniejszego postępowania,

- treść dokumentów nie była kwestionowana przez strony, a ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości, przy tym z opinii biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego wynikało, że podpisy złożone na umowie pożyczki są autentycznymi podpisami oskarżonej,

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

8

brak

z treści opinii biegłego z zakresu badań porównawczych pisma ręcznego wynikało jednoznacznie, że podpisy złożone na umowie pożyczki są autentycznymi podpisami oskarżonej,

pozostałe dowody z dokumentów

dowody te nie miały znaczenia dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy,

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

Ż. S.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo z art. 286 § 1 k.k. popełnia ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzymi mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania.

Występek ten jest zagrożony karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Przedmiotem działania sprawcy jest z jednej strony osoba oszukana, a z drugiej mienie, które od niej uzyskuje. Inną osobą może być osoba fizyczna, osoba prawna, a także jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej. Mienie obejmuje zarówno ruchomości, jak i nieruchomości oraz wszelkiego rodzaju prawa majątkowe.

Zachowanie sprawcy musi polegać na wprowadzeniu pokrzywdzonego w błąd, wyzyskaniu jego błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Wprowadzenie w błąd polega na wywołaniu przez sprawcę u innej osoby mylnego wyobrażenia o istniejącej rzeczywistości, zaś wyzyskanie błędu na wykorzystaniu błędnego wyobrażenia takiej osoby, gdy sprawca o tym wie. Działania sprawcy nie muszą przyjmować jakiejś szczególnej formy. Konieczne jest natomiast by wynikiem działań sprawcy, podjętych w celu wprowadzenia w błąd lub wyzyskania błędu, było rozporządzenie mieniem. Rozporządzenie musi pozostawać w związku przyczynowym z działaniem sprawcy, a tym samym być wynikiem wyobrażenia sobie stanu rzeczy takim jakim przedstawia go sprawca, podczas gdy obiektywna rzeczywistość jest całkowicie lub w istotnym stopniu inna.

Przy ustalaniu zamiaru sprawcy oszustwa, w zasadzie nieprzyznającego się do winy, w szczególności przy zawieraniu pozornych umów o pożyczkę pieniędzy, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności, na podstawie których można byłoby wnioskować co do chęci wypełnienia zobowiązania przez sprawcę, a w szczególności jego możliwości finansowe, skalę przyjętych zobowiązań, zachowanie się sprawcy po otrzymaniu pieniędzy, jego stosunek do rozporządzającego mieniem w związku z upływem terminów płatności odsetek (por. wyrok SN z 19 kwietnia 2005 r., sygn. akt WA 8/05).

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. w razie skazania sąd może orzec, a na wniosek pokrzywdzonego lub innej osoby uprawnionej orzeka, stosując przepisy prawa cywilnego, obowiązek naprawienia, w całości albo w części, wyrządzonej przestępstwem szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę.

Mając na uwadze powyższe rozważania oraz ustalony w sprawie stan faktyczny sąd nie miał wątpliwości, że oskarżona działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej wprowadziła w błąd przedstawiciela (...) S.A., co do swoich możliwości finansowych i zamiaru spłaty zaciągniętej pożyczki, czym doprowadziła do niekorzystnego rozporządzenia mieniem pokrzywdzonej spółki, na co wskazywało zaciągnięcie w zbliżonych okresie rozlicznych pożyczek także u innych podmiotów, jak również jej postawa po zawarciu umowy, gdy opuściła nagle miejsce zamieszkania, rozwiązała dotychczasowy stosunek pracy oraz zerwała kontakt z przedstawicielami pokrzywdzonej spółki, a tym samym swoim zachowaniem wyczerpała znamiona czynu zabronionego z art. 286 § 1 k.k.

Jednocześnie wina oskarżonej nie budziła wątpliwości, gdyż nie zachodziły żadne okoliczności ograniczające ją lub wyłączające.

☐

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

Ż. S.

1

1

- za popełnione przestępstwo sąd na podstawie art. 286 § 1 k.k. wymierzył oskarżonej karę 7 miesięcy pozbawienia wolności,

- przy wymiarze kary sąd miał na uwadze wszelkie okoliczności podmiotowe i przedmiotowe, leżące w granicach cech przypisanego oskarżonej przestępstwa, a także dotyczące osoby sprawcy i mające znaczenie dla wymiaru kary wynikające z dyrektyw wskazanych w art. 53 k.k.,

- wymierzona kara dolegliwością swoją nie przekraczała stopnia winy, który był wysoki,
gdyż oskarżona jest osobą o normalnym rozwoju, pomimo tego zdecydowała się ona na zachowanie niezgodne z prawem, chociaż bezprawność czynu była rozpoznawalna i mogła działać zgodnie z normą prawną,

- stopień społecznej szkodliwości czynu również był wysoki, gdyż oskarżona działała z zamiarem bezpośrednim w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, godząc w cudze mienie, przy czym wyrządzona szkoda nie była wysoka,

- okolicznością łagodzącą był sposób życia oskarżonej przed popełnieniem przestępstwa, które miało miejsce w 2016 r. oraz niewysoka szkoda, co skutkowało orzeczeniem kary w dolnej granicy zagrożenia,

- kara ta spełni cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do oskarżonej, jak i w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, przy czym mając na uwadze wielokrotną karalność oskarżonej w ostatnich kilku latach, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu, tylko kara izolacyjna spełni cele stawiane karze i pozwoli przywrócić oskarżoną do prawidłowego funkcjonowania w społeczeństwie,

2

1

na podstawie art. 46 § 1 k.k. orzeczono wobec oskarżonej obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonej spółki 8400 zł,

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy Prawo o adwokaturze zasądzona z budżetu Skarbu Państwa na rzecz obrońcy opłatę z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonej, przy czym mając na uwadze treść wyroków Trybunału Konstytucyjnego z 23 kwietnia 2020 r. (SK 66/19, Dz.U. z 2020 r., poz. 769) oraz z 20 grudnia 2022 r. (SK 78/21, Dz.U. z 2022 r., poz. 2790) zasądzono ją według stawki wynikającej z rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r., poz. 1800 z późn. zm.), gdyż analiza statusu adwokatów i radców prawnych oraz ich roli w postępowaniu, w którym występują jako podmioty powołane i zobowiązane do zastępstwa prawnego, prowadziła do uznania, że różnicowanie ich wynagrodzenia, tj. obniżenie pełnomocnikom (obrońcom) z urzędu wynagrodzenia, które otrzymaliby, gdyby występowali w sprawie jako pełnomocnicy (obrońcy) z wyboru, pozostaje w sprzeczności z normami rangi konstytucyjnej,

4

na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. mając na uwadze aktualną sytuację oskarżonej, która odbywa karę pozbawienia wolności, zwolniono ją w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

6.  1Podpis