Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

POSTANOWIENIE

N., 22 stycznia 2025 roku

Referendarz sądowy A. G.

w Sądzie Rejonowym w Nysie, I Wydziale Cywilnym

po rozpoznaniu 22 stycznia 2025 roku

na posiedzeniu niejawnym

sprawy ze skargi dłużniczki M. G.

na czynność Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nysie K. C.

w sprawie egzekucyjnej z wniosku wierzyciela C. spedice automobilovych dopravcu H. K. s.r.o. w H. K., Republika Czeska sygn. akt Km 692/24

o świadczenie pieniężne

postanawia:

1.  oddalić skargę na czynność komornika;

2.  oddalić wniosek dłużniczki o miarkowanie opłaty stosunkowej.

UZASADNIENIE

17 października 2024 roku dłużniczka M. G. wniosła skargę na czynność komornika na pkt 3 postanowienia Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nysie K. C. z 12 września 2024 roku sygn. akt Km 692/24 w zakresie ustalenia opłaty egzekucyjnej. Jednocześnie dłużniczka wniosła o miarkowanie tejże opłaty egzekucyjnej. Dłużniczka wniosła o uchylenie w/w postanowienia w części, tj. w zakresie ustalonej opłaty stosunkowej w kwocie 6.877 zł jako ustalonej wadliwie, jako że winna ona zdaniem dłużniczki, zostać ustalona na poziomie 3% egzekwowanego świadczenia, a nie 5% jak to uczynił Komornik. Na podstawie art. 48 ustawy o kosztach komorniczych dłużniczka wniosła o miarkowanie opłaty egzekucyjnej wobec znikomego nakładu pracy Komornika. W uzasadnieniu skargi na czynność komornika dłużniczka wskazała, że świadczenie spełniła 25 lipca 2024 roku, a zatem przed powzięciem informacji o toczącym się postępowaniu egzekucyjnym. Dłużniczka wskazała na znikomy nakład pracy Komornika, podnosząc, że sporządzenie paru szablonowych pism przez organ egzekucyjny w żaden sposób nie wykazuje znaczącego nakładu pracy po stronie Komornika. Wniosek o miarkowanie jest spowodowany ciężką sytuacją z powodu powodzi mającej miejsce we wrześniu 2024 roku. Dłużniczka wskazała, że prowadzi firmę transportową i zatrudnia pracowników. Zalaniu uległa nieruchomość dłużniczki i część sprzętów niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej. Dłużniczka podała, że robi wszystko, aby zachować płynność finansową firmy i zachować zatrudnienie pracowników. Nadto wskazała, że już 02 sierpnia 2024 roku informowała Komornika o uregulowaniu należności i wnioskowała o wstrzymanie czynności wobec uregulowania zadłużenia.

Komornika Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nysie K. C. wniósł o oddalenie skargi na czynność komornika jako niezasadnej oraz o oddalenie wniosku o miarkowanie opłaty jako niezasadnego.

Zarządzeniem z 29 listopada 2024 roku wezwano dłużniczkę do uzupełnienia braku fiskalnego skargi na czynności komornicze poprzez uiszczenie opłaty sądowej w kwocie 50 zł, a to w terminie tygodnia od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia skargi na czynności komornika. Nadto wezwano dłużniczkę do uzupełnienia braku formalnego wniosku o miarkowanie opłaty egzekucyjnej poprzez wskazanie do jakiej konkretnie kwoty żąda obniżenia opłaty egzekucyjnej, a to w terminie tygodnia od dnia doręczenia wezwania pod rygorem odrzucenia wniosku o miarkowanie opłaty egzekucyjnej oraz wezwano dłużniczkę do wykazania, że u dłużniczki występują szczególne okoliczności dotyczące sytuacji majątkowej dłużniczki oraz wysokości jej dochodów, a to w terminie tygodnia od dnia doręczenia wezwania pod rygorem oddalenia wniosku o miarkowanie opłaty egzekucyjnej. Wezwanie doręczono dłużniczce 05 grudnia 2024 roku.

11 grudnia 2024 roku dłużniczka wniosła pismo, w którym na podstawie art. 48 ust. 5 ustawy o kosztach komorniczych wniosła o miarkowanie opłaty egzekucyjnej do wysokości 1/3 tj. do kwoty 2.292,34 zł wobec znikomego nakładu pracy Komornika. Nadto dłużniczka załączyła decyzję (...), wskazując, że potwierdza ona fakt poniesionych szkód w wyniku powodzi oraz podała, że w okresie ostatnich miesięcy działalność gospodarcza przez nią prowadzona wygenerowała stratę, choć w normalnym okresie dochód dłużniczki waha się między 5 a 10 tysięcy złotych, co służy przede wszystkim utrzymaniu rodziny dłużniczki, w tym dwóch córek. Dłużniczka 10 grudnia 2024 roku uiściła opłatę sądową od skargi na czynność komornika w kwocie 50 zł.

Referendarz sądowy ustalił następujący stan faktyczny:

24 czerwca 2024 roku do Kancelarii komorniczej Komornika sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nysie K. C. wpłynął wniosek, zastępowanego przez pełnomocnika w osobie adwokata, wierzyciela C. spedice automobilovych dopravcu H. K. s.r.o. w H. K., Republika Czeska z 20 czerwca 2024 roku o wszczęcie egzekucji przeciwko dłużniczce M. G. (...), w oparciu o tytuł wykonawczy w postaci wyroku czeskiego Sądu Rejonowego w H. K. wraz z zaświadczeniem orzeczenia w sprawach cywilnych i handlowych z 03 maja 2023 roku sygn. akt 13 C 200/2018-375, zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z 25 listopada 2023 roku oraz czeskiego Sądu Okręgowego w H. K. wraz z zaświadczeniem dotyczącym orzeczenia w sprawach cywilnych i handlowych z 31 października 2023 roku sygn. akt 47 Co 109/2023-424 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności z 25 listopada 2023 roku.

Dowód: wniosek o wszczęcie egzekucji wraz z tytułem wykonawczym – w aktach Km 692/24 k. 1-5.

Na skutek powyższego wniosku, Komornik sądowy K. C. w sprawie o sygn. akt Km 692/24 wystosował do dłużniczki M. G. zawiadomienie o wszczęciu egzekucji z 25 czerwca 2024 roku, wezwanie do stawienia się z 25 czerwca 2024 roku, wezwanie do zapłaty należności z 25 czerwca 2024 roku, wezwanie do złożenia wykazu majątku z 25 czerwca 2024 roku, zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z tytułu zwrotu lub nadpłaty podatku z 25 czerwca 2024 roku. Pisma te zostały doręczone dłużniczce 30 lipca 2024 roku, po uprzednim awizowaniu 15 lipca 2024 roku oraz 23 lipca 2024 roku.

Dowody w aktach Km 692/24:

- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji wraz z dowodem doręczenia – k. 6-7;

- wezwanie do stawienia się wraz z dowodem doręczenia – k. 13-14;

- wezwanie do zapłaty należności wraz z dowodem doręczenia – k. 15-16;

- wezwanie do złożenia wykazu majątku wraz z dowodem doręczenia – k. 17-18;

- zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z tytułu zwrotu lub nadpłaty podatku wraz z dowodem doręczenia – k. 22-23.

Komornik sądowy K. C. wykonał w toku postępowania egzekucyjnego także inne czynności m. in. wezwał pismem z 25 czerwca 2024 roku pełnomocnika wierzyciela do uiszczenia zaliczki na wydatki gotówkowe; doręczył pełnomocnikowi wierzyciela zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z tytułu zwrotu lub nadpłaty podatku z 25 czerwca 2024 roku; skierował zapytanie o rachunki bankowe dłużnika z 25 czerwca 2024 roku do pięćdziesięciu pięciu banków; zażądał 04 lipca 2024 roku złożenia wyjaśnień przez KRUS; 25 czerwca 2024 roku zwrócił się o udzielenie informacji do Krajowej Administracji Skarbowej; 25 czerwca 2024 roku zwrócił się o przekazanie danych z centralnej ewidencji pojazdów; 10 lipca 2024 roku zawiadomił strony o zajęciu wierzytelności znajdującej się na rachunku bankowym prowadzonym dla dłużnika.

Dowody w aktach Km 692/24:

- wezwanie do uiszczenia zaliczki na wydatki gotówkowe wraz z dowodem doręczenia – k. 10-11;

- zawiadomienie o zajęciu wierzytelności pieniężnej z tytułu zwrotu lub nadpłaty podatku wraz z dowodem doręczenia – k. 22, 24;

- zapytanie o rachunki bankowe dłużnika – k. 26;

- żądanie złożenia wyjaśnień przez KRUS – k. 27;

- wniosek o udzielenie informacji do Krajowej Administracji Skarbowej – k. 30-31;

- wniosek o przekazanie danych z centralnej ewidencji pojazdów – k. 32;

- zawiadomienie o zajęciu wierzytelności znajdującej się na rachunku bankowym prowadzonym dla dłużnika wraz z dowodem doręczenia – k. 38-41.

01 sierpnia 2024 roku do Kancelarii komorniczej Komornika sądowego K. C. wpłynęły potwierdzenia dwóch transakcji płatniczych. Na obydwu wydrukach widnieje 01 sierpnia 2024 roku jako data wygenerowania potwierdzenia, obydwie płatności zostały dokonane z rachunku dłużniczki M. G. na rachunek wierzyciela Cs spedice automobil doprawcu HK s.r.o, obydwie transakcje posiadają datę księgowania i datę transakcji na rachunku płatnika 25 lipca 2024 roku oraz datę rozliczenia na rachunku odbiorcy 29 lipca 2024 roku. Pierwsze potwierdzenie transakcji opiewa na kwotę 12.970 euro, w tytule wskazano „wyrok 13 C 200/2018-375, 47 Co 109/2023-424 odsetki i koszty sądowe”, drugie potwierdzenie transakcji opiewa na kwotę 19.742,23 euro, w tytule wskazano „wyrok 13 C 200/2018-375, 47 Co 109/2023-424 należność główna”.

Dowody: potwierdzenia transakcji – w aktach Km 692/24 k. 49-50.

01 sierpnia 2024 roku Komornik sądowy K. C. skierował do wierzyciela zawiadomienie o wstrzymaniu czynności egzekucyjnych na podstawie art. 822 k.p.c. w związku z przedłożeniem przez dłużnika dowodów wpłaty na łączną kwotę 32.712,23 euro. Jednocześnie wezwano wierzyciela do złożenia oświadczenia czy zalicza w/w wpłaty na poczet zadłużenia w przedmiotowej sprawie, załączając kserokopie dowodów wpłaty. Pismo doręczono pełnomocnikowi wierzyciela 20 sierpnia 2024 roku.

Dowód: zawiadomienie wierzyciela o wstrzymaniu czynności egzekucyjnych wraz z dowodem doręczenia – w aktach Km 692/24 k. 45-46.

02 sierpnia 2024 roku do Kancelarii komorniczej Komornika sądowego K. C. wpłynął wniosek dłużniczki o umorzenie postępowania egzekucyjnego w związku z uregulowaniem należności względem wierzyciela w całości 25 lipca 2024 roku, zatem przed powzięciem informacji o prowadzeniu egzekucji. Do wniosku dołączone zostały w/w potwierdzenia transakcji.

Dowód: wniosek dłużniczki o umorzenie postępowania egzekucyjnego – w aktach Km 692/24 k. 51-53.

02 września 2024 roku do Kancelarii komorniczej Komornika sądowego K. C. wpłynęło pismo wierzyciela z 28 sierpnia 2024 roku , w odpowiedzi na pismo z 01 sierpnia 2024 roku, w którym poinformowano, że wierzyciel zalicza opisane w w/w piśmie wpłaty w łącznej kwocie 32.712,23 euro (802.037,82 (...)) na poczet przedmiotowego postępowania egzekucyjnego.

Dowód: pismo wierzyciela – w aktach Km 692/24 k. 55-56.

Postanowieniem z 12 września 2024 roku Komornik sądowy K. C. w sprawie Km 692/24 w pkt 1) na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. umorzył postępowanie egzekucyjne w części dotyczącej roszczenia na rzecz wierzyciela; 2) przyznał wierzycielowi koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym w kwocie 1.350 zł; 3) ustalił koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji w wysokości łącznej 8.297,12 zł i obciążył nimi dłużnika. Na koszty składają się: koszty doręczenia korespondencji w kwocie 70,12 zł, opłata stosunkowa 5% z art. 29 ust. 1 u.k.k. w kwocie 6.877 zł oraz koszty zastępstwa prawnego w postępowaniu egzekucyjnym w kwocie 1.350 zł; stwierdził, że w/w koszty zostały pokryte z zaliczki wierzyciela w kwocie 50,16 zł; 4) wezwano dłużniczkę do zapłaty kosztów w sprawie w kwocie 6.896,96 zł w terminie 7 dniu od dnia doręczenia postanowienia; 5) rozliczono zaliczkę uiszczoną przez wierzyciela w kwocie 223,20 zł w ten sposób, że kwotę 50,16 zł przeznaczono na pokrycie wydatków postępowania, a kwotę 173,04 zł należy zwrócić wierzycielowi; 6) tytuł wykonawczy pozostawiono w aktach sprawy. W uzasadnieniu wskazano, że wierzyciel złożył wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego w całości w związku z wpłatą zobowiązania bezpośrednio do wierzyciela. Postanowienie doręczono dłużniczce 10 października 2024 roku.

Dowód: postanowienie o umorzeniu postępowania egzekucyjnego wraz z dowodem doręczenia – w aktach Km 692/24 k. 58, 60.

07 października 2024 roku Kierownik D. Pomocy Środowiskowej i Świadczeń Ośrodka Pomocy (...) w N. wydał decyzję nr (...). (...).333k.2024.MB, na mocy której M. G. przyznano pomoc „doraźną” w postaci zasiłku celowego z przeznaczeniem na usuwanie skutków klęski żywiołowej tj. powodzi, która miała miejsce w gminie N. we wrześniu 2024 roku w kwocie 8.000 zł jednorazowo.

Dowód: decyzja nr (...). (...).333k.2024.MB w aktach I Co 2683/24.

Dłużniczka M. G. jest właścicielką dziewięciu pojazdów.

Dowód: wydruk z centralnej ewidencji pojazdów i kierowców (...) w aktach Km 692/24 k. 35-37.

Referendarz sądowy zważył co następuje:

Skarga na czynność komornika jako niezasadna podlegała oddaleniu. Jako niezasadny podlegał także wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej.

Zgodnie z przepisami art. 767 § 1 k.p.c., na czynności komornika przysługuje skarga do sądu rejonowego, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej. Dotyczy to także zaniechania przez komornika dokonania czynności. Skargę rozpoznaje sąd właściwy ze względu na siedzibę kancelarii komornika. Na gruncie § 2 art. 767 k.p.c. skargę może złożyć strona lub inna osoba, której prawa zostały przez czynności lub zaniechanie komornika naruszone bądź zagrożone. Według art. 767 § 3 k.p.c. skarga na czynność komornika powinna czynić zadość wymaganiom pisma procesowego oraz określać zaskarżoną czynność lub czynność, której zaniechano, jak również wniosek o zmianę, uchylenie lub dokonanie czynności wraz z uzasadnieniem. Zgodnie z art. 767 § 4 k.p.c. skargę wnosi się w terminie tygodniowym od dnia dokonania czynności, gdy strona lub osoba, której prawo zostało przez czynność komornika naruszone bądź zagrożone, była przy czynności obecna lub była o jej terminie zawiadomiona; w innych przypadkach - od dnia zawiadomienia o dokonaniu czynności strony lub osoby, której prawo zostało przez czynność komornika naruszone bądź zagrożone, a w braku zawiadomienia - od dnia powzięcia wiadomości przez skarżącego o dokonanej czynności. Skargę na zaniechanie przez komornika dokonania czynności wnosi się w terminie tygodniowym od dnia, w którym skarżący dowiedział się, że czynność miała być dokonana. Według art. 767 § 5 k.p.c. skargę wnosi się do komornika, który dokonał zaskarżonej czynności lub zaniechał jej dokonania. Komornik w terminie trzech dni od dnia otrzymania skargi sporządza uzasadnienie zaskarżonej czynności, o ile nie zostało ono sporządzone wcześniej, albo przyczyn jej zaniechania i przekazuje je wraz ze skargą i aktami sprawy do właściwego sądu, chyba że skargę w całości uwzględnia. O uwzględnieniu skargi komornik zawiadamia skarżącego oraz zainteresowanych, których uwzględnienie skargi dotyczy. Zgodnie z art. 767 § 6 k.p.c. w przypadku stwierdzenia oczywistego naruszenia prawa przez komornika, sąd uwzględniając skargę, stosownie do okoliczności, może go obciążyć kosztami postępowania wywołanego skargą. Na postanowienie sądu przysługuje zażalenie stronom oraz komornikowi.

W niniejszej sprawie skarga na czynność komornika została wniesiona w terminie, brak formalny skargi uzupełniono w terminie, w związku z czym skarga podlegała rozpoznaniu.

W ocenie referendarza sądowego, zapoznanie się z aktami egzekucyjnymi Km 692/24 daje podstawę do uznania zarzutów podniesionych w skardze na czynność komornika za niezasadne. Nadto brak jest podstaw do wydania zarządzeń nadzorczych w trybie art. 759 § 2 k.p.c.

Stwierdzić należy, że w świetle okoliczności sprawy postępowanie egzekucyjne w sprawie Km 692/24 zostało wszczęte celowo, jako że w dacie złożenia przez wierzyciela wniosku o wszczęcie egzekucji tj. 24 czerwca 2024 roku objęte wnioskiem egzekucyjnym roszczenie było wymagalne i nie zostało zaspokojone przez dłużnika. Wobec późniejszego spełnienia świadczenia przez dłużnika bezpośrednio na rachunek bankowy wierzyciela i uznania przez wierzyciela, że dokonane przez dłużnika wpłaty w całości zaspokajają egzekwowane roszczenie, zasadnym było umorzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie art. 825 pkt 1 k.p.c. Zdaniem referendarza sądowego w sposób prawidłowy Komornik sądowy przyjął także podstawę prawną ustalenia opłaty egzekucyjnej z art. 29 ust. 1 zd. 2 ustawy z 28 lutego 2018 roku o kosztach komorniczych (dalej jako u.k.k.), przyjmując, że przyczyna umorzenia postępowania egzekucyjnego wiąże się ze spełnieniem świadczenia przez dłużnika w terminie miesiąca od doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. Nie ma racji dłużniczka twierdząc, że zastosowanie powinien znaleźć art. 27 ust. 2 u.k.k. Zgodnie z art. 27 ust. 2 u.k.k. jeżeli dłużnik, w terminie miesiąca od dnia doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, wpłaci do rąk komornika lub na jego rachunek bankowy całość lub część egzekwowanego świadczenia, komornik ściąga od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 3% wartości wyegzekwowanego w ten sposób świadczenia. Przepis ten dotyczy sytuacji, kiedy to dłużnik dokonuje wpłaty do rąk komornika lub na jego rachunek bankowy. W niniejszej sprawie, co potwierdza sama dłużniczka, wpłaty na poczet egzekwowanego świadczenia dłużniczka dokonała nie do rąk Komornika sądowego czy na jego rachunek bankowy, ale z pominięciem Komornika sądowego, bezpośrednio na rachunek bankowy wierzyciela. Tym samym brak było podstaw do ustalenia opłaty egzekucyjnej w wysokości 3% wartości wyegzekwowanego świadczenia na podstawie art. 27 ust. 2 u.k.k. Podkreślenia także wymaga, że zgodnie z art. 27 ust. 3 u.k.k. kwota wpłacona wierzycielowi przez dłużnika nie stanowi wyegzekwowanego świadczenia. Sekwencja zdarzeń w sprawie Km 692/24 czyni zasadnym przyjęcie, że choć dłużniczka wydała polecenie przelewu przed doręczeniem jej zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, to jednakże spełnienie świadczenia nastąpiło w rzeczywistości w terminie miesiąca od doręczenia dłużniczce zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. Jak ustalono w stanie faktycznym, pomimo że datą księgowania na rachunku dłużniczki jest 25 lipca 2024 roku, to datą rozliczenia na rachunku wierzyciela jest 29 lipca 2024 roku. Trudno oczekiwać, aby wierzyciel będący przedsiębiorcą zagranicznym prowadzącym działalność gospodarczą, a co za tym idzie posiadającym kontrahentów i dokonujących z nimi rozliczeń za pośrednictwem rachunku bankowego, w ciągu jednego dnia (bowiem doręczenie dłużniczce zawiadomienia o wszczęciu egzekucji po uprzednim podwójnym awizowaniu nastąpiło 30 lipca 2024 roku), był w stanie, nawet przy dołożeniu szczególnej staranności, stwierdzić, że uznane na jego rachunku wpłaty od dłużniczki zaspokajają jego roszczenie (w całości/w części) oraz w tymże czasie sporządzić i skierować do Komornika sądowego wniosek o umorzenie postępowania egzekucyjnego. Zauważyć należy, że z okoliczności sprawy nie wynika, aby dłużniczka dokonując wpłaty jednocześnie poinformowała o tym fakcie wierzyciela, umożliwiając mu w ten sposób szybsze podjęcie działań w kierunku zaliczenia wpłaty na poczet egzekwowanego świadczenia i w efekcie doprowadzenia do umorzenia postępowania egzekucyjnego. Wskazać należy, że wierzyciel po poinformowaniu go przez Komornika sądowego o wpłatach dłużniczki (20 sierpnia 2024 roku wierzyciel odebrał pismo od Komornika sądowego informujące o wpłatach), zareagował szybko, bo już 28 sierpnia 2024 roku udzielił odpowiedzi Komornikowi sądowemu, w której uznał, że wpłaty zaspokajają egzekwowane świadczenie w całości. Tym samym przyjąć należy, że wierzyciel wykazał się należytą starannością w kwestii rozliczenia wpłat dokonanych przez dłużniczkę, a czas, w jakim rozliczenia tego dokonał był niezbędny do prawidłowego zaliczenia wpłat na poczet egzekwowanego roszczenia i rozliczenie to nastąpiło w ciągu miesiąca od doręczenia dłużniczce zawiadomienia o wszczęciu egzekucji. W efekcie prawidłowym było obciążenie dłużniczki opłata stosunkową na podstawie art. 29 ust. 1 u.k.k. w wysokości 5% wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania (świadczenie spełnione na rachunek wierzyciela nie jest świadczeniem wyegzekwowanym).

Nie można również zgodzić się z twierdzeniem wnoszącej skargę dłużniczki, że wobec umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela, wierzycielowi nie należy się zwrot od dłużnika kosztów zastępstwa prawnego. Zgodnie z art. 770 § 1 zd. 1 k.p.c. dłużnik zwraca wierzycielowi koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji. Według art. 770 § 2 k.p.c. koszty postępowania egzekucyjnego ustala postanowieniem komornik wraz z ukończeniem postępowania egzekucyjnego, jeżeli przeprowadzenie egzekucji należy do niego. Z powyższej regulacji wynika, że wierzycielowi należy się od dłużnika w każdym wypadku, także w sytuacji umorzenia postępowania na wniosek wierzyciela, zwrot kosztów niezbędnych do celowego przeprowadzenia egzekucji. Jak stwierdzono to powyżej, egzekucja w niniejszej sprawie była celowa, zatem wierzyciel ma prawo uzyskać od dłużniczki zwrot kosztów zastępstwa prawnego. Przytoczony przez dłużniczkę w piśmie z 11 grudnia 2024 roku fragment uchwały Sądu Najwyższego z 08 marca 2023 roku sygn. akt III CZP 1/13 (OSNC 2013/12/136) dotyczy nie prawa wierzyciela do uzyskania od dłużnika zwrotu kosztów zastępstwa prawnego w sytuacji umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela, ale sytuacji, kiedy to w związku z umorzeniem postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela na podstawie art. 826 § 1 k.p.c. podlega uchyleniu przedwczesne, bo wydane w toku postępowania egzekucyjnego, częściowe postanowienie o ustaleniu kosztów. Wówczas koszty postępowania egzekucyjnego, w tym koszty zastępstwa prawnego powinny być rozliczone, jak miało to prawidłowo miejsce w sprawie Km 692/24, wraz z ukończeniem postępowania egzekucyjnego, w postanowieniu o umorzeniu postępowania egzekucyjnego albo w odrębnym postanowieniu o ustaleniu kosztów postępowania egzekucyjnego. Jak wskazał Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały z 08 marca 2023 roku sygn. akt III CZP 1/13 (OSNC 2013/12/136) „Artykuł 826 k.p.c. wprowadza zasadę, że umorzenie postępowania egzekucyjnego powoduje uchylenie dokonanych czynności egzekucyjnych, nie pozbawiając wierzyciela możności wszczęcia ponownej egzekucji. Przewidziany w tym przepisie skutek nie może naruszać praw osób trzecich. W piśmiennictwie przyjmuje się, że skutek ten następuje w każdym przypadku umorzenia postępowania egzekucyjnego (z mocy samego prawa, na wniosek czy z urzędu) i polega na przywróceniu stanu prawnego sprzed wszczęcia egzekucji. Podnoszone niekiedy wątpliwości, czy czynności komornika związane z ustalaniem kosztów należą do czynności egzekucyjnych, należy uznać za nieuzasadnione. Koszty podlegają ściągnięciu przez komornika wraz z dochodzonym roszczeniem i muszą być przez niego rozliczone, należy więc przychylić się do dominującego poglądu, że wydawanie postanowień dotyczących kosztów prowadzenia egzekucji stanowi jedną z czynności egzekucyjnych. W konsekwencji należy przyjąć, że prawomocne postanowienie o częściowym ustaleniu kosztów egzekucji w zakresie kosztów zastępstwa radcowskiego i o obciążeniu tymi kosztami dłużnika, wydane przedwcześnie i nieprawidłowo przy wszczęciu postępowania egzekucyjnego, niewykonane w toku tego postępowania, podlegają uchyleniu z chwilą prawomocnego umorzenia postępowania egzekucyjnego, któremu towarzyszyć powinno ostateczne rozliczenie kosztów. Niewydanie końcowego postanowienia rozliczającego koszty postępowania stosownie do art. 108 § 1 w związku z art. 13 § 2 k.p.c. lub niezamieszczenie w nim rozstrzygnięcia o wszystkich kosztach tego postępowania uprawnia do żądania uzupełnienia odpowiednio na podstawie art. 351 w związku z art. 361 i 13 § 2 k.p.c. w odniesieniu do kosztów poniesionych przez wierzyciela lub na podstawie art. 108 ¹ w związku z art. 13 § 2 k.p.c. w odniesieniu do kosztów poniesionych przez komornika lub Skarb Państwa. Pogląd ten koresponduje ze stanowiskiem zajętym przez Sąd Najwyższy wyroku z dnia 15 października 2004 r., II CK 90/04 (nie publ.)”.

Wobec powyższego skarga na czynności komornicze jako niezasadna podlegała oddaleniu, o czym postanowiono w pkt 1 sentencji postanowienia.

Wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej jako niezasadny podlega oddaleniu.

Zgodnie z art. 48 ust. 1 u.k.k. dłużnik może złożyć wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej za egzekucję świadczeń pieniężnych, jeżeli przemawiają za tym szczególne okoliczności odnoszące się do nakładu pracy komornika lub sytuacji majątkowej dłużnika oraz wysokości jego dochodów. W przypadku, o którym mowa w art. 29 albo art. 30, wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej może złożyć wierzyciel. Według art. 48 ust. 3 u.k.k. do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 767 i art. 767 ² -767 ⁴ ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego. W świetle art. 48 ust. 5 u.k.k. opłata obniżona nie może być niższa niż jedna trzecia opłaty należnej na podstawie ustawy, nie niższa jednak niż 200 złotych.

Jak wskazano w komentarzu do ustawy o kosztach komorniczych pod red. R. R., wyd. 2021 rok, z powyższych przepisów wynika, że katalog przesłanek pozwalających sądowi na miarkowane opłaty egzekucyjnej ma charakter zamknięty, jakkolwiek przesłanki te mają charakter ocenny. Z powyższego wynika, że każdorazowo decyzja sądu powinna uwzględniać przynajmniej jeden z dwóch przeciwstawnych interesów – interes komornika oraz interes dłużnika. W tym miejscu warto zwrócić uwagę, że choć obie przesłanki uregulowane zostały przez ustawodawcę na zasadzie alternatywy, co znaczy, że dla zastosowania instytucji miarkowania opłaty wystarczy wystąpienie jednej z nich, to jednak w większości wypadków konieczne będzie jednoczesne zważenie na szali interesów tak dłużnika, jak i komornika. Oparcie się wyłącznie na nakładzie pracy komornika albo wyłącznie na sytuacji majątkowej dłużnika mogłoby sprawić, że końcowa ocena sądu miałaby charakter nazbyt arbitralny. Za taką wykładnią przemawia w szczególności fakt, że każda z tych okoliczności powinna mieć charakter "szczególny". Za zwolnieniem przemawiać zatem może szczególnie niewielki – w stosunku do ustalonej opłaty – nakład pracy komornika (przy jednoczesnej trudnej sytuacji majątkowej dłużnika), albo też szczególnie trudna sytuacja majątkowa dłużnika (przy umiarkowanym nakładzie pracy komornika).

W ocenie Referendarza sądowego wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej nie zasługiwał na uwzględnienie.

We wniosku dłużniczka, wbrew wezwaniu, nie udowodniła występowania przesłanki szczególnych okoliczności odnoszących się do sytuacji majątkowej dłużniczki oraz wysokości jej dochodów. Dłużniczka powoływał się wprawdzie na straty poniesione w związku z powodzią we wrześniu 2024 roku oraz spadkiem dochodów, ale nie przedłożyła na te okoliczności jakichkolwiek dowodów. Dowodem takim nie jest przedłożona przez dłużniczkę, jako jedyny dokument, decyzja nr (...). (...).333k.2024.MB, na mocy której M. G. przyznano pomoc „doraźną” w postaci zasiłku celowego z przeznaczeniem na usuwanie skutków klęski żywiołowej tj. powodzi, która miała miejsce w gminie N. we wrześniu 2024 roku w kwocie 8.000 zł jednorazowo. Wskazany zasiłek celowy pośrednio potwierdza, że dłużniczkę dotknęły skutki powodzi, jednak nie obrazuje, jaka jest rzeczywista sytuacja majątkowa dłużniczki i jak wyglądają jej dochody. Zauważyć należy, że w aktach Km 692/24 na k. 35-37 znajduje się wydruk z centralnej ewidencji pojazdów i kierowców (...), zgodnie z którego treścią dłużniczka jest właścicielką dziewięciu pojazdów. Tym samym nie sposób przyjąć, że dłużniczka znajduje się w sytuacji majątkowej uniemożliwiającej jej poniesienie ustalonych przez Komornika sądowego kosztów postępowania egzekucyjnego, w tym opłaty egzekucyjnej w kwocie 6.877 zł. Analiza akt Km 692/24 nie daje podstaw do uznania, aby występowały szczególne okoliczności odnoszące się do nakładu pracy Komornika sądowego, przemawiające za obniżeniem opłaty stosunkowej. W toku postępowania egzekucyjnego podejmowane były wprawdzie standardowe czynności mające na celu skuteczne prowadzenie egzekucji świadczenia pieniężnego, wymienione w stanie faktycznym, co nie oznacza, że nie były one czasochłonne czy skomplikowane. Tym samym zasadnym jest uznanie, że ogół nakładu pracy Komornika sądowego uzasadnia ustalenie opłaty egzekucyjnej w pełnej wysokości.

Mając powyższe na względzie postanowiono jak w pkt 2 sentencji postanowienia.

Sygn. akt I Co 2683/24

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować postanowienie;

2.  odpis postanowienia z uzasadnieniem doręczyć:

- wierzycielowi do rąk pełnomocnika bez pouczenia, z odpisem stanowiska Komornika, z odpisem skargi na czynność komornika, z kserokopią pisma dłużniczki z 11 grudnia 2024 roku (sporządzić kserokopię);

- dłużniczce z pouczeniem o skardze na orzeczenie referendarza sądowego;

- Komornikowi sądowemu K. C. do wiadomości;

3.  kal. 7 dni od doręczenia;

4.  po prawomocności akta Km 692/24 zwrócić Komornikowi wraz z odpisem postanowienia ze stwierdzeniem prawomocności.

N., 22 stycznia 2025 roku