I C 923/23 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Nysie z 2025-05-29

Sygn. akt: I C 923/23 upr.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

29 maja 2025 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Sądu Rejonowego Remigiusz Drzewiecki

Protokolant:

p.o. protokolant sądowy Paulina Bigos

po rozpoznaniu 29 maja 2025 r. na rozprawie w N.

sprawy z powództwa (...) sp. z o. o. z siedzibą w O.

przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o. o. z siedzibą w O. 3679,15 zł (trzy tysiące sześćset siedemdziesiąt dziewięć złotych i piętnaście groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od 21 października 2022r. do dnia zapłaty,

II.  w pozostałym zakresie powództwo oddala,

III.  zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz strony powodowej (...) sp. z o. o. z siedzibą w O. 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów opłaty sądowej, 900 zł (dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, 1900 zł (tysiąc dziewięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zaliczki na koszt wynagrodzenia biegłego, 17 zł (siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, wszystkie te koszty wraz z odsetkami, w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za czas od prawomocności niniejszego wyroku do dnia zapłaty,

IV.  nakazuje ściągnąć od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Nysie 245,76 zł (dwieście czterdzieści pięć złotych siedemdziesiąt sześć groszy) tytułem zwrotu wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa kosztów opinii biegłego sądowego.

UZASADNIENIE

Pozwem wniesionym 3 listopada 2023 r. do Sądu Rejonowego w Nysie strona powodowa (...) sp. z o. o. z siedzibą w O. , reprezentowana przez radcę prawnego, wniosła o zasądzenie od strony pozwanej Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. 1225,75 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 21 października 2022 r. do dnia zapłaty. Nadto domagała się zasądzenia od strony pozwanej zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z uwzględnieniem uiszczonej opłaty od udzielonego pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu pozwu wskazano, że 8 września 2022 r. doszło do zdarzenia, w wyniku którego zalane zostało mieszkanie poszkodowanej I. F. (1). Poszkodowana właścicielka lokalu dokonała zgłoszenia szkody stronie pozwanej. Poszkodowana posiadała zawartą ze stroną pozwaną umowę ubezpieczenia stwierdzoną polisą nr (...). W toku postępowania likwidacyjnego pozwana uznała swoją odpowiedzialność za powstałą szkodę oraz wypłaciła odszkodowanie w łącznej kwocie 796,85 zł. Poszkodowana nie akceptując decyzji w zakresie wysokości przyznanego odszkodowania zleciła stronie powodowej weryfikację kosztorysu sporządzonego przez pozwaną. Kosztorys z 7.02.2023 r. określił koszt przywrócenia nieruchomości do stanu sprzed szkody na 2022,60 zł. Strona powodowa w drodze cesji nabyła wierzytelność przysługującą poszkodowanej w związku z przedmiotową szkodą, o czym poinformowała stronę pozwaną. Pismem z 25 maja 2023 r. powódka wezwała pozwaną do zapłaty uzupełniającego odszkodowania w kwocie 1225,75 zł podejmując próbę pozasądowego rozwiązania sporu. Jako podstawę odpowiedzialności pozwanej wskazano przepisy art. 361 i 363 k.c., art. 805 i następne k.c. oraz postanowienia umowy ubezpieczenia nr (...). Powódka wskazała, że roszczenie stało się wymagalne 21 października 2022 r. tj. w dniu wydania decyzji o przyznaniu odszkodowaniu.

W odpowiedzi na pozew z 6 marca 2024 r. (k. 35-41) strona pozwana Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. , reprezentowana przez adwokata, wniosła o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie od powódki zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pełnomocnik strony pozwanej podniósł zarzut braku legitymacji czynnej z uwagi na bezwzględną nieważność umowy cesji. Wskazano, że ubezpieczająca udzieliła pełnomocnictwa osobie działającej w interesie powoda m. in. do dokonania umowy sprzedaży bądź cesji wierzytelności. Nic nie wskazuje na to, że pozwana wiedziała o umowie cesji z 22 maja 2023 r. Taki zabieg uniemożliwia ubezpieczającemu konsumentowi odstąpienie od umowy cesji. Umowa cesji miała określać cenę w załączniku, którego powódka nie przedłożyła. Powyższe cechy czynią umowę nieważną na podstawie art. 58 § 2 k.c. Podniesiono, że zawarta umowa jest niezgodna ze społeczno -gospodarczym celem odszkodowania (art. 5 k.c.). J. nieważna bo nie zawiera wszystkich przedmiotowo istotnych elementów umowy jak strony umowy, cena sprzedaży. Dalej pozwana stwierdziła, że przyjęła swoją odpowiedzialność za zdarzenie z 8 września 2022 r., w wyniku którego doszło do powstania szkody w lokalu należącym do I. F. (1). Potwierdzono również przyznanie i wypłatę odszkodowania tytułem zwrotu kosztów naprawy nieruchomości. W jej ocenie powódka nie wykazała aby poniesiona szkoda była wyższa niż wypłacone dotychczas odszkodowanie. Zdaniem pozwanej zarówno powódka jak i poszkodowana nie przedłożyły żadnych dodatkowych rachunków czy dokumentacji, które potwierdzałyby, iż kwota wypłaconego odszkodowania nie pozwoliła na pełne przywrócenie lokalu mieszkalnego do stanu sprzed szkody. Zgodnie z zawartą umową ubezpieczenia między poszkodowaną, a pozwaną jest to warunek konieczny do dalszej wypłaty roszczeń i ewentualnej dopłaty do odszkodowania.

W piśmie z 24 maja 2024 r. (k. 98-104) strona powodowa ustosunkowała się zarzutów podniesionych w odpowiedzi na pozew.

Pismem procesowym z 31 marca 2025 r. (k. 167-168) strona powodowa rozszerzyła powództwo żądając zasądzenia od strony pozwanej kwoty 3679,29 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od 21 października 2022 r. do dnia zapłaty. Swoje stanowisko uzasadniła tym, iż opinia biegłego sądowego sporządzona w sprawie sprecyzowała rozmiar poniesionej szkody. Dodatkowo strona powodowa wskazała, iż od początku likwidacji szkody poszkodowana, a następnie strona powodowa dążyła do zasądzenia kwoty stanowiącej równowartość rzeczywistej szkody powstałej w nieruchomości. Z tego względu roszczenie pozostaje w ścisłym związku z opinią biegłego wydaną w sprawie co pozwala powódce dojść do przekonania, iż wysokość szkody przewyższa kwotę wskazaną w pozwie dlatego dokonała modyfikacji powództwa.

Na rozprawie 8 kwietnia 2025 r. (k. 177) Sąd postanowił rozpoznać niniejszą sprawę z pominięciem przepisów o postępowaniu uproszczonym.

Pismem procesowym z 6 maja 2025 r. (k. 181-183) strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa również w zakresie zmodyfikowanego żądania.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

8 września 2022 r. miało miejsce zdarzenie szkodowe. Wskutek nawałnicy, silnego wiatru i ulewnego deszczu doszło do zalania sufitu w lokalu mieszkalnym znajdującym się w N. przy ulicy (...), będącym własnością poszkodowanej I. F. (1). W dniu zdarzenia przedmiot szkody objęty był umową ubezpieczenia mienia WARTA DOM, potwierdzoną polisą numer (...), zawartą między poszkodowaną - ubezpieczoną i ubezpieczającą I. F. (1), a stroną pozwaną.

Dowód: bezsporne, polisa nr (...) k. 15, 48-49, dokumentacja fotograficzna k. 24-24v., akta szkody nr (...)-01 na nośniku CD k. 89a, zeznania świadka I. F. (1) k. 92.

Między I. F. (1) jako ubezpieczającym i ubezpieczonym, a (...) S.A jako ubezpieczycielem została zawarta umowa ubezpieczenia mienia WARTA DOM KOMFORT nr (...). Okres ubezpieczenia obejmował okres od 3 lipca 2022 r. do 2 lipca 2023 r. Przedmiotem ubezpieczenia był lokal mieszkalny znajdujący się w N., przy ulicy (...) ubezpieczony na łączną kwotę 350 000 zł.

W polisie wskazano, że konstrukcja budynku jest niepalna. Nieruchomość nie była również wynajmowana, a również klient nie jest jej najemcą. Zakres ubezpieczenia nieruchomości obejmował lokal mieszkalny wraz ze stałymi elementami w wariancie (...) risks”, w tym zdarzenia losowe takie jak: zalanie, powódź, przepięcie, dewastację, akcję ratowniczą, wypadki ubezpieczeniowe inne niż wymienione powyżej, z uwzględnieniem wyłączeń określonych w § 7 Ogólnych Warunków Ubezpieczenia (dalej OWU).

Zgodnie z § 1 ust.1 pkt 1 OWU ubezpieczający może zawrzeć z (...) S.A umowę ubezpieczenia w zakresie ubezpieczenia mienia o którym mowa w § 4 i odpowiedzialności cywilnej w życiu prywatnym (OC), o którym mowa w § 14.

W § 2 pkt 54 lit. a) OWU określono, że szkoda w ubezpieczeniu nieruchomości, ubezpieczeniu mienia ruchomego oraz w ubezpieczeniu przedmiotów od stłuczenia to – utrata, zniszczenie lub uszkodzenie przedmiotu ubezpieczenia.

W § 2 pkt 70 ust. 1 wskazano, iż zdarzenia ubezpieczeniowe w ubezpieczeniu mienia są to niezależne od woli ubezpieczonego zdarzenia przyszłe i niepewne o charakterze nagłym, objęte zakresem ubezpieczenia i będące bezpośrednią przyczyną powstania szkody,

W § 3 OWU wskazano o m.in. w punkcie 3 - definicję deszczu nawalnego – opady deszczu o współczynniku wydajności ci najmniej 4 (co oznacza, że w ciągu jednej minuty napadało 4 litry wody na metr kwadratowy powierzchni) oraz w punkcie 10 silny wiatr – ruch powietrza atmosferycznego o prędkości nie mniejszej niż 17,5 m/s (63 km/h) powstały w skutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego wyrządzającego masowe szkody.

Zgodnie z § 1 ust. 1 OWU w ubezpieczeniem może zostać objęte następujące mienie:

1.  dom jednorodzinny,

2.  lokal mieszkalny,

3.  dom letniskowy,

4.  garaż lub inny budynek,

5.  przedmioty wymienione w punkcie 1-4 w budowie,

6.  stałe elementy lokalu mieszkalnego,

7.  mała architektura,

8.  ruchomości domowe,

9.  ruchomości domowe specjalne

10.  elementy w budowie.

Zgodnie z § 10 OWU wskazano, iż z zastrzeżeniem ust. 2 wysokość szkody dla poszczególnych przedmiotów ubezpieczenia ustala się według cen obowiązujących na lokalnym rynku w dniu wystąpienia szkody zgodnie z poniższymi zasadami: dla lokalu mieszkalnego z wyłączeniem instalacji, stałych elementów: a) koszt napraw albo w przypadku braku możliwości naprawy b) koszt nabycia lokalu mieszkalnego o takich samych parametrach jak ubezpieczony lokal (powierzchnia, standard wykończenia, wiek, lokalizacja) na lokalnym rynku obrotu nieruchomościami w przypadku, gdy zniszczenie uniemożliwia dalsze w nim zamieszkiwanie.

Ponadto w § 11 OWU ustalono, iż ustalenie zasadności i wysokości odszkodowania następuje na podstawie wyceny dokonanej przez (...) S.A., a także na podstawie przedłożonych przez ubezpieczonego dokumentów potwierdzających wysokość i zasadność roszczenia z tym, że (...) S.A. zastrzega sobie prawo ich weryfikacji oraz zasięgnięcia opinii rzeczoznawców.

Dowód: bezsporne, polisa nr (...). k. 15, 48, OWU k. 50-57v., dokumentacja szkody na płycie CD k. 89a.

Wskutek zdarzenia z 8 września 2022 r. doszło do zalania mieszkania poszkodowanej I. F. (1), w szczególności sufitu podwieszanego wykonanego z płyt gipsowo-kartonowych, które stanowią lekką konstrukcję montowaną poniżej stropu właściwego, tworząc zamkniętą przestrzeń. (...) te nie są odporne ani na bezpośrednie działanie wody, ani na długotrwałe utrzymywanie się wilgoci. W czasie zdarzenia w przestrzeni pomiędzy stropem, a sufitem doszło do przedostania się wody, co spowodowało deformację konstrukcji sufitu oraz pojawienie się śladów wilgoci nie tylko na nim, ale również na przylegającej ścianie pokrytej tapetą. Widoczne uszkodzenia obejmowały nie tylko jedno miejsce, lecz większą powierzchnię, co świadczy o tym, że zalanie nie miało charakteru punktowego, lecz rozlało się na szerszy obszar. Uszkodzeniu uległa struktura sufitu, a także wykończenie ściany, co wymagało podjęcia prac naprawczych.

Po zdarzeniu w mieszkaniu przeprowadzono jedynie podstawowe prace mające na celu poprawę wyglądu uszkodzonej powierzchni. Działania te ograniczyły się do usunięcia najbardziej widocznego napuchnięcia oraz kilkukrotnego przemalowania sufitu. Nie podejmowano kompleksowego remontu ani nie ingerowano w konstrukcję sufitu podwieszanego czy przestrzeń pomiędzy nim a stropem. Zakres przeprowadzonych prac miał charakter estetyczny i nie obejmował pełnej naprawy uszkodzonych elementów.

Dowód: zeznania świadka I. F. (1) k. 92, fotografie k. 24-24v., dokumentacja szkody na płycie CD k. 89a, opinia uzupełniająca biegłego sądowego M. D. z 26 lutego 2025 r. k. 155-156.

Poszkodowana zgłosiła Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W. fakt uszkodzenia mienia, a strona pozwana przyjęła szkodę i zarejestrowała ją pod numerem (...)-01. Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego decyzją z 28 września 2022 r. pozwana uznała swoją odpowiedzialność i przyznała poszkodowanej odszkodowanie w kwocie 592,55 zł, a następnie decyzją z 21 października 2022 r. odszkodowanie uzupełniające w wysokości 240,30 zł. Poszkodowana I. F. (1) zleciła sporządzenie kosztorysu, zgodnie z którym wartość prac naprawczych niezbędnych do usunięcia skutków szkody wyniosła 2022,60 zł (brutto).

Dowód: formularz zgłoszeniowy szkody k. 9,46-47, kosztorys z 7 lutego 2023 roku k. 10-14v, decyzja z 28 września 2022 r. k. 16, decyzja z dnia 21 października 2022 r. k. 17, dokumentacja szkody na płycie CD k. 89a.

I. F. (1), na podstawie umowy z 22 maja 2023 r. roku przelała na rzecz (...) sp. z o. o. z siedzibą w O. niezapłacone wierzytelności, w tym wierzytelności przyszłe wynikające ze szkody z 8 września 2022 roku w nieruchomości położonej w N. przy ul. (...), likwidowanej przez (...) S.A. pod nr szkody (...)-01 - wobec wszystkich podmiotów zobowiązanych do naprawienia tej szkody. Umowa przelewu w imieniu poszkodowanej I. F. (1) została podpisana przez pełnomocnika M. K.. Pełnomocnictwo dla M. K. zostało udzielone przez poszkodowaną I. F. (1) 19 maja 2023 r. Podpis na pełnomocnictwie został złożony przez I. F. (2) elektronicznie. Poszkodowana otrzymała od strony powodowej cenę za zbytą wierzytelność. Była świadoma, że zbywa na rzecz strony powodowej wierzytelność względem pozwanej.

Pismem z 22 maja 2023r. strona powodowa zawiadomiła pozwaną o przelewie wierzytelności.

Dowód: umowa cesji wierzytelności z dnia 22 maja 2023 r. k. 21, pełnomocnictwo do zawarcia umowy cesji k. 22-23, zawiadomienie o przelewie wierzytelności k. 19, dokumentacja szkody na płycie CD k. 89a,

Pismem z 25 maja 2023 r. (...) sp. z o.o. z siedzibą w O. wezwała stronę pozwaną do zapłaty kwoty 1225,75 zł, stanowiąca różnicę między kwotą 2022,60 zł wynikającą z prywatnego kosztorysu, a kwotą 796,85 zł wyliczoną przez pozwaną w kalkulacji. Powódka wezwała do uiszczenia wskazanej kwoty w terminie 7 dni od dnia doręczenia pisma. W razie nieuwzględnienia wniosku sprawa miała zostać skierowana na drogę sądową.

W odpowiedzi na powyższe Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. decyzją z 31 maja 2023 r. nie uwzględniła reklamacji strony powodowej. W piśmie wskazano, że rozliczenie szkody dokonano zgodnie z OWU W. Dom Komfort na podstawie których została zawarta umowa ubezpieczenia.

Dowód : przedsądowe wezwanie do zapłaty z 25 maja 2023 k. 18, pismo z dnia 31 maja 2023r. k. 20.

Koszt prac niezbędnych do przywrócenia nieruchomości położonej w N. przy (...) 25A/2 do stanu sprzed szkody z 8 września 2022 roku wynosi 4476 zł, z uwzględnieniem poziomu cen materiałów, sprzętu oraz robocizny z dnia szkody.

Dowód: opinia biegłego sądowego M. D. z 74 sierpnia 2024 roku k. 119-129, opinia uzupełniająca biegłego sądowego M. D. z 26 lutego 2025r. k. 155-156.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie niemal w całości.

Bezspornymi pomiędzy stronami procesu były: fakt zawarcia między poszkodowaną, a stroną pozwaną umowy ubezpieczenia WARTA DOM Komfort potwierdzonej polisą nr (...), objęcia przez pozwaną ochroną ubezpieczeniową 8 września 2022 r. lokalu mieszkalnego położonego w N. przy ul. (...), przyjęcia przez pozwaną odpowiedzialności za szkodę, która zarejestrowana została pod nr (...)-01, a także fakt podjęcia przez pozwaną decyzji o wypłacie odszkodowania w wysokości 796,85 zł tytułem zalania pomieszczeń lokalu w dniu 8 września 2022 r. Sporna pozostawała kwestia wysokości kosztów prac niezbędnych do przywrócenia lokalu do stanu sprzed szkody.

Ustaleń faktycznych Sąd dokonał na podstawie dokumentów przedłożonych przez obie strony postępowania, których autentyczność i wiarygodność nie była kwestionowana. Do ustalenia stanu faktycznego posłużyły też zeznania świadka - poszkodowanej I. F. (1), które są spójne, logiczne i konsekwentne, wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają. Znalazły one potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym w tym opinii biegłego sądowego M. D. z 4 sierpnia 2024 r., uzupełnionej 24 lutego 2025 r., której ustalenia Sąd przyjął za własne, o czym szerzej poniżej.

Przepis art. 361 k.c. stanowi, że zobowiązany do odszkodowania ponosi odpowiedzialność tylko za normalne następstwa działania lub zaniechania, z którego szkoda wynikła (§1) i w powyższych granicach, w braku odmiennego przepisu ustawy lub postanowienia umowy, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (§2). Jednocześnie, zgodnie z art. 363 § 1 k.c. zdanie pierwsze, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej. Natomiast, jeżeli naprawienie szkody ma nastąpić w pieniądzu, wysokość odszkodowania, co do zasady, powinna być ustalona według cen z daty ustalenia odszkodowania (§2).

W przedmiotowej sprawie znajdują zastosowanie przepisy art. 805 i następne kodeksu cywilnego oraz postanowienia umowy ubezpieczenia W. Dom Komfort nr (...) zawartej pomiędzy I. F. (1), a (...) S.A. Zgodnie z art. 805 § 1 k.c., przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Z kolei w myśl art. 805 § 2 pkt 1) k.c. świadczenie ubezpieczyciela polega w szczególności na zapłacie przy ubezpieczeniu majątkowym - określonego odszkodowania za szkodę powstałą wskutek przewidzianego w umowie wypadku. Zgodnie z art. 807 § 1 k.c. postanowienia ogólnych warunków ubezpieczenia lub postanowienia umowy ubezpieczenia sprzeczne z przepisami niniejszego tytułu (TYTUŁ XXVII. UMOWA UBEZPIECZENIA) są nieważne, chyba że dalsze przepisy przewidują wyjątki. W myśl art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku. Zgodnie z art. 821 k.c. przedmiotem ubezpieczenia majątkowego może być każdy interes majątkowy, który nie jest sprzeczny z prawem i daje się ocenić w pieniądzu. Z kolei art. 824 1 § 1 k.c. stanowi, że o ile nie umówiono się inaczej, suma pieniężna wypłacona przez ubezpieczyciela z tytułu ubezpieczenia nie może być wyższa od poniesionej szkody. W Kodeksie cywilnym ustawodawca nie wprowadził legalnej definicji szkody, jednak posiłkując się treścią art. 361 k.c. podstawowe cywilne ujęcie szkody oznacza straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zgodnie z definicją szkody w § 2 pkt 54 lit. a) OWU określono, że szkoda w ubezpieczeniu nieruchomości, ubezpieczeniu mienia ruchomego oraz w ubezpieczeniu przedmiotów od stłuczenia to – utrata, zniszczenie lub uszkodzenie przedmiotu ubezpieczenia. Ustalenie wysokości szkody – doznanej straty następuje z reguły przez porównanie stanu majątkowego poszkodowanego w momencie przed i po doznaniu szkody oraz określenie występującej różnicy. Podstawą prawną dochodzonego roszczenia są przepisy Kodeksu cywilnego dotyczące ubezpieczeń majątkowych oraz umowa ubezpieczenia mienia wraz z OWU będącymi integralną częścią zawartej umowy.

Podkreślić należy, że zgodnie z ugruntowanymi poglądami w doktrynie, jak i w orzecznictwie, obowiązek naprawienia szkody przez wypłatę odpowiedniej sumy pieniężnej powstaje z chwilą wyrządzenia szkody i nie jest uzależniony od tego, czy poszkodowany dokonał naprawy rzeczy.

Mając na uwadze wskazane powyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że zakres obowiązku odszkodowawczego wyznaczony został przez przepis art. 361 § 2 k.c. zgodnie, z którym naprawienie szkody w mieniu (szkody majątkowej) obejmuje straty, które poszkodowany poniósł oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Tym samym szkoda, to nic innego, jak uszczerbek w prawnie chronionych dobrach poszkodowanego, czyli stan niekorzystny dla poszkodowanego, przy czym powstały wbrew woli poszkodowanego. Wskazany przepis powszechnie uznawany jest, jako przejaw aprobaty ustawodawcy dla obowiązku pełnego kompensowania szkody majątkowej, tak w zakresie straty, jak i utraconych korzyści, przy czym o stracie mówimy wówczas, gdy nastąpiło zmniejszenie aktywów lub zwiększenie pasywów poszkodowanego, a więc rzeczywisty uszczerbek w majątku należącym do niego w chwili zdarzenia, za które odpowiedzialność została przypisana oznaczonemu podmiotowi. A zatem uczynienie zadość obowiązkowi płynącemu z art. 361 k.c. wymaga aby odszkodowanie miało charakter pełnego w granicach szkody prawnie relewantnej albowiem, co do zasady, celem odpowiedzialności odszkodowawczej jest usunięcie uszczerbku wywołanego określonym zdarzeniem. Natomiast skoro podstawową funkcją odszkodowania jest kompensacja, to oznacza, że odszkodowanie powinno przywrócić w majątku poszkodowanego stan rzeczy naruszonych zdarzeniem wyrządzającym szkodę, obejmując między innymi to, co w majątku ubyło na skutek zdarzenia. Odszkodowanie ma wyrównać uszczerbek w majątku poszkodowanego powstały w następstwie zdarzenia wyrządzającego szkodę.

Przenosząc powyższe rozważania ogólne na grunt tej sprawy, należy podkreślić, że wysokość odszkodowania ma odpowiadać kosztom przywrócenia uszkodzonemu lokalowi wartości sprzed zdarzenia szkodowego, w tym przypadku zalania 8 września 2022 r.

Z opinii biegłego sądowego M. D. wynika, że sufit który uległ zalaniu jest sufitem podwieszanym wykonanym z płyt gipsowych, co ma skutek taki, że w przypadku zalania nie było wystarczającym zeskrobanie farby i usunięcie zacieków, ale jego wymiana. Wymiana sufitu przełoży się na ściany pokoju, z których jedna była wykończona tapetą. Nie ma też możliwości zdemontowania sufitu w taki sposób aby nie naruszyć powłok malarskich ścian lub tapety. Dlatego wymagane jest odmalowanie ścian pokoju z uwzględnieniem otworów okiennych oraz drzwiowych, a także wymiana tapety ściennej. Brak wymiany sufitu podwieszanego powodowałby rozwój pleśni lub grzyba. Ustalona przez biegłego wartość robót niezbędnych do przywrócenia lokalu mieszkalnego do stanu sprzed zdarzenia wynosi 4476 zł brutto.

W świetle powyższych ustaleń oraz powołanych przepisów prawa, zdaniem Sądu, nie może budzić wątpliwości fakt, że odszkodowanie w wysokości 592,55 zł oraz 204,30 zł (łącznie 796,85 zł) przyznane poszkodowanej przez stronę pozwaną w toku postępowania likwidacyjnego jest zaniżone. Sąd mając na uwadze powyższe, w tym wydaną w sprawie przez biegłego opinię oraz wysokość przyznanego odszkodowania w toku postępowania likwidacyjnego szkody uznał, że powództwo zasługuje prawie w całości na uwzględnienie i zasądził od strony pozwanej na rzecz strony powodowej, tytułem uzupełniającego odszkodowania 3679,15 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, liczonymi od 21.10.2022 r. (tj. dnia wydania przez pozwanego ubezpieczyciela decyzji o przyznaniu uzupełniającego odszkodowania) do dnia zapłaty. Data naliczania odsetek przypadka po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody zgodnie z art. 817 k.c.

Strona powodowa, po rozszerzeniu powództwa, dochodziła kwoty 3679,29 zł tytułem odszkodowania za szkodę komunikacyjną. Jednakże Sąd zasądził na jej rzecz nieco niższą kwotę 3679,15 zł, uznając ją za w pełni uzasadnioną w świetle opinii biegłego. Zgodnie z tą opinią, całkowity koszt naprawy pojazdu wynosił 4476 zł, zaś wypłacone przez pozwanego odszkodowanie opiewało jedynie na kwotę 796,85 zł. Różnica między tymi wartościami, stanowiąca rzeczywistą szkodę, wynosi dokładnie 3.679,15 zł. Wobec powyższego Sąd uznał, że w zakresie 14 groszy ponad tę kwotę powództwo nie znajduje oparcia w materiale dowodowym i podlega oddaleniu.

W ocenie Sądu, w dniu 21 października 2022 r. ubezpieczyciel dysponował wszystkimi niezbędnymi danymi, co do rozmiarów szkody powstałych w nieruchomości. Strona pozwana miała możliwość dokonania pełnej i rzetelnej oceny zasadności żądania. Nie czyniąc natomiast zadość uzasadnionemu, jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe, żądaniu powódki, co do kwoty należnej tytułem odszkodowania, strona pozwana popadła w stan opóźnienia w spełnieniu świadczenia pieniężnego. Nie spełnienie świadczenia w pełnym zakresie ustalonym przez Sąd, skutkowało popadnięciem w opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, za które to opóźnienie powód, na podstawie przepisu art. 481 § 1 k.c. może domagać się odsetek ustawowych za opóźnienie, choćby z tej przyczyny nie poniósł żadnej szkody. Mianowicie powołany przepis stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Bezzasadny jest podniesiony przez stronę pozwaną zarzut braku legitymacji czynnej i nieważności umowy cesji. Umowa przelewu w imieniu poszkodowanej I. F. (1) została podpisana przez pełnomocnika M. K.. Pełnomocnictwo dla M. K. zostało udzielone przez poszkodowaną I. F. (1) 19 maja 2023 r. Podpis na pełnomocnictwie został złożony przez I. F. (2) elektronicznie. Jest to zgodne z przepisami. Poszkodowana otrzymała od strony powodowej cenę za zbytą wierzytelność. Była świadoma, że zbywa na rzecz strony powodowej wierzytelność względem pozwanej. Nie można więc uznać, by umowa ta była sprzeczna z prawem, bądź zasadami współżycia społecznego, co miałoby prowadzić do jej nieważności.

Orzeczenie w przedmiocie kosztów postępowania uzasadnia art. 100 zd. 2 k.p.c. zgodnie z którym Sąd może włożyć na jedną ze stron obowiązek zwrotu wszystkich kosztów, jeśli jej przeciwnik uległ tylko co do nieznacznej części swojego żądania. Z taką sytuacją mamy do czynienia w niniejszej sprawie – powództwo oddalono w zakresie kilkunastu groszy, dlatego całymi kosztami obciążono stronę pozwaną.

Łączne koszty procesu po stronie powodowej wyniosły 2917 zł i składały się na nie: 100 zł tytułem opłaty sądowej od pozwu, 900 zł tytułem wynagrodzenia pełnomocnika będącego radcą prawnym wg stawki minimalnej przy tej wartości przedmiotu sprawy zgodnie z § 2 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2005 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, 17 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, 1900 zł wynagrodzenie biegłego.

Orzeczenie w punkcie IV wyroku wydano na podstawie art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 zd. 2 k.p.c. i kosztami opinii biegłego poniesionymi przez Skarb Państwa obciążono pozwaną w kwocie 246,76 zł.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Joanna Amrogowicz
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nysie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sądu Rejonowego Remigiusz Drzewiecki
Data wytworzenia informacji: