Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

WYROK ŁĄCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 września 2019roku

Sąd Rejonowy w Nysie, Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Bartłomiej Madejczyk

Protokolant: Ewelina Pasławska

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Nysie K. O.

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 września 2019 roku sprawy karnej

M. M. (1) (M.) s. B. i E. z domu B.

ur. (...) w G.

skazanego:

I.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 29 lipca 2016r., sygn. akt II K 474/15 na karę 1 roku pozbawienia wolności,

II.  wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. II K 84/16 na karę łączną 2 lat pozbawienia wolności, przy czym najwyższą z kar jednostkowych była kara 2 lat pozbawienia wolności,

III.  wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 10 lipca 2017 r. sygn. II K 332/17 na karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności, przy czym najwyższą z kar jednostkowych była kara 6 miesięcy pozbawienia wolności,

1.  na podstawie art. 85 § 1 i 2 k.k. oraz art. 86 § 1 i 4 k.k. w miejsce kar wymierzonych wyrokami z pkt I, II i III części wstępnej wyroku orzeka wobec skazanego M. M. (1) karę łączną 3 (trzech) lat pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 577 k.p.k. na poczet kary łącznej pozbawienia wolności zalicza skazanemu okres:

- pozbawienia wolności od 11 do 13 lutego 2015 r., od 3 do 4 listopada 2016 r. oraz od 5 kwietnia do 6 września 2017 r.,

- kary pozbawienia wolności odbytej dotychczas na podstawie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nysie, sygn. akt II K 332/17,

3.  pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w wyrokach wskazanych pkt I, II i III części wstępnej wyroku pozostawia do odrębnego wykonania,

4.  na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze zasądza z budżetu Skarbu Państwa na rzecz adw. B. S. opłatę w wysokości 147 (stu czterdziestu siedmiu) złotych i 60 groszy, w tym podatek VAT, z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu,

5.  na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwalnia skazanego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

W wyniku postępowania przeprowadzonego na rozprawie sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Skazany ma obecnie wprowadzone do wykonania:

- karę 1 roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 29 lipca 2016r., sygn. akt II K 474/15,

- karę łączną 2 lat pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 16 lutego 2016 r., sygn. II K 84/16, przy czym najwyższą z kar jednostkowych była kara 2 lat pozbawienia wolności,

- karę łączną 8 miesięcy pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 10 lipca 2017 r. sygn. II K 332/17, przy czym najwyższą z kar jednostkowych była kara 6 miesięcy pozbawienia wolności.

/dowód: wykaz wykonywanych kar; dane o karalności; opinia z jednostki penitencjarnej/

Z opinii o skazanym sporządzonej w jednostce penitencjarnej wynikało, iż jego zachowanie oceniono jako umiarkowane, przy czym do popełnionych przestępstw prezentuje stosunek mało krytyczny.

/dowód: opinia z jednostki penitencjarnej/

Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z art. 85 § 1 i 2 k.k. jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną. Podstawą orzeczenia kary łącznej są wymierzone i podlegające wykonaniu w całości lub w części kary lub kary łączne.

Przepis art. 85a k.k. stanowi, że orzekając karę łączną, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na podstawie art. 86 § 1 k.k. sąd wymierza karę łączną w granicach od najwyższej z kar wymierzonych za poszczególne przestępstwa (zasada absorbcji) do ich sumy (zasada kumulacji), nie przekraczając jednak 810 stawek dziennych grzywny, 2 lat ograniczenia wolności albo 20 lat pozbawienia wolności; karę pozbawienia wolności wymierza się w miesiącach i latach. Zgodnie z § 4 te same zasady wymiaru kary łącznej stosuje się odpowiednio, jeżeli przynajmniej jedną z kar podlegających łączeniu jest już orzeczona kara łączna.

Przy czym zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 18 kwietnia 2019 r., sygn. akt K 14/17, art. 86 § 4 k.k. w zakresie, w jakim różnicuje sytuacje osób, wobec których zastosowanie miała już wcześniej instytucja kary łącznej, od osób, co do których ta instytucja zastosowania nie miała, w ten sposób, że umożliwia w stosunku do tej pierwszej kategorii osób podwyższenie dolnej granicy kary łącznej, a także orzeczenie kary rodzajowo surowszej, tj. kary 25 lat pozbawienia wolności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Tym samym dolną granicę możliwej do wymierzenia kary łącznej stanowić będzie najwyższa z podlegających wykonaniu kar jednostkowych, a nie najwyższa z wymierzonych już wcześniej kar łącznych. Jednocześnie przepis tego artykułu nie został zakwestionowany w zakresie wyznaczania na dotychczasowych zasadach górnej granicy kary łącznej.

Przepis art. 577 k.p.k. przewiduje, że w wyroku łącznym należy w miarę potrzeby, wymienić okresy zaliczone na poczet kary łącznej.

Mając na uwadze powyższe oraz ustalony w sprawie stan faktyczny sąd stwierdził,
że w niniejszej sprawie zachodziły warunki do orzeczenia kary łącznej obejmującej kary podlegające obecnie wykonaniu.

Najwyższą z kar jednostkowych podlegających łączeniu była kara 2 lat pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z 16 lutego 2016 r., sygn. akt II K 84/16 - objęta w ramach tego wyroku karą łączną w wymiarze 2 lat pozbawienia wolności. Natomiast na sumę kar podlegających łączeniu oprócz tej kary składała się również kara 1 roku pozbawienia wolności wymierzoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Pleszewie z dnia 29 lipca 2016r., sygn. akt II K 474/15 oraz kara łączna 8 miesięcy pozbawienia wolności wymierzona wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z dnia 10 lipca 2017 roku, sygn. akt II K 332/17.

Sąd wymierzył karę łączną 3 lat pozbawienia wolności. Sąd miał na uwadze, iż obecnie zgodnie z brzmieniem przepisu art. 85a k.k. instytucja wyroku łącznego ze swej istoty winna uwzględniać w pierwszej kolejności dyrektywy prewencji indywidualnej, tj. cele zapobiegawcze i wychowawcze, które kara ma osiągnąć w stosunku do skazanego. Dlatego też postawa oskarżonego w trakcie odbywania kary, słaba opinia z jednostki penitencjarnej, brak krytycyzmu do popełnionych przestępstw - rzutujące na przebieg resocjalizacji sprawcy i wynikająca stąd prognoza kryminologiczna powinny mieć i miały w niniejszej sprawie wpływ na wymiar kary łącznej. Okoliczności te przemawiały zdaniem sądu za odstąpieniem od zasady absorbcji i orzeczeniem kary łącznej przy uwzględnieniu zasady asperacji, czyli powyżej najwyższej z kar jednostkowych będących podstawą wymiaru kary łącznej. W tym zakresie sąd baczył jednocześnie na potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, gdyż orzeczenie kary łącznej w niższym wymiarze mogłoby być odebrane jako społecznie niesprawiedliwie w przypadku osoby wielokrotnie karnej. Reasumując, sąd uznał, że kara w takim wymiarze spełni przede wszystkim cele zapobiegawcze i wychowawcze w stosunku do samego skazanego, jak również w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Na poczet orzeczonej kary łącznej sąd zaliczył skazanemu okres pozbawienia wolności od 11 do 13 lutego 2015 r., od 3 do 4 listopada 2016 r. oraz od 5 kwietnia do 6 września 2017 r., jak również okres kary pozbawienia wolności odbytej dotychczas na podstawie wyroku łącznego Sądu Rejonowego w Nysie, sygn. akt II K 332/17.

Pozostałe rozstrzygnięcia zawarte w powyższych wyrokach pozostawiono do odrębnego wykonania.

Ponadto z uwagi na to, iż skazany odbywa karę pozbawienia wolności sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych. Nadto zasądzono opłatę na rzecz obrońcy z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu skazanemu.