Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Nysie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 724/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. Ś. (1)

czyn zabroniony z art. 209 § 1 i 1a k.k. - opisany w części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1. Oskarżony A. Ś. był zobowiązany do łożenia na utrzymanie swoich córek S. Ś. i Z. Ś., wpierw w kwocie łącznej 400zł wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z 10 czerwca 2015 r., sygn. akt III RC 363/14, a następnie w kwocie łącznej 1000 zł, wyrokiem Sądu Rejonowego w Nysie z 17 marca 2021 r., sygn. akt III RC 384/20.

2. W okresie od 1 czerwca 2015 r. do 12 stycznia 2016 r. oskarżony nie łożył na utrzymanie córek alimentów w pełnej wysokości.

3. Od 12 stycznia 2016 r. do 7 stycznia 2021 r. odbywał on karę pozbawienia wolności.

4. W okresie od 7 stycznia 2021 r. do 23 maja 2023 r. oskarżony nie łożył na utrzymanie córek alimentów w pełnej wysokości.

5. W okresie od 20 stycznia do 31 lipca 2021 r. oskarżony był zarejestrowany jako osoba bezrobotna.

6. 23 lipca 2021 r. oskarżony został uznany za osobę o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności (decyzja obowiązująca do 31 sierpnia 2022 r.) i na ten czas przyznane mu zostały świadczenia z opieki społecznej.

7. W okresie od 1 września 2022 r. do 8 maja 2023 r. oskarżony był zarejestrowany jako osoba bezrobotna.

8. Zarówno w okresie pozbawienia wolności, jak i posiadania statusu osoby bezrobotnej oraz pobierania zasiłków z pomocy społecznej, oskarżony starał się regularnie co miesiąc wpłacać po 100 zł na poczet alimentów.

wyjaśnienia

zeznania T. Ś.

odpis wyroku

pismo PUP

informacja z ZK

179

179v

7

64

112

116,117,124-126

134-170

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

A. Ś. (1)

czyn zabroniony z art. 209 § 1 i 1a k.k. - opisany w części wstępnej wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

8. Oskarżony uchylał się od wykonywania obowiązku alimentacyjnego.

brak

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1-7

wyjaśnienia

zeznania
T. Ś.

odpisy wyroków

pismo PUP

informacja z ZK

- szczere były wyjaśnienia oskarżonego, gdyż znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów,

- wiarygodne były również zeznania T. Ś., przy czym dotyczyły okoliczności bezspornych,

- dowody z dokumentów nie były kwestionowane przez strony, a ich prawdziwość i autentyczność nie budziły wątpliwości,

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

pozostałe dowody z dokumentów

pozostałe dowody z dokumentów nie miały znaczenia dla ustalenia okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☒

Umorzenie postępowania

1a

A. Ś. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

Przestępstwo z art. 209 § 1 i 1a k.k. popełnia ten, kto uchyla się od wykonania obowiązku alimentacyjnego określonego co do wysokości orzeczeniem sądowym, ugodą zawartą przed sądem albo innym organem albo inną umową, jeżeli łączna wysokość powstałych wskutek tego zaległości stanowi równowartość co najmniej 3 świadczeń okresowych albo jeżeli opóźnienie zaległego świadczenia innego niż okresowe wynosi co najmniej 3 miesiące, a przy tym sprawca naraża osobę uprawnioną na niemożność zaspokojenia podstawowych potrzeb życiowych. Jest ono zagrożone grzywną, karą ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.

W niniejszej sprawie w ocenie sądu pomimo redakcji zarzutu stawianego oskarżonemu wskazującej, że mamy do czynienia z jednym czynem z art. 209 § 1 i 1a k.k., w rzeczywistości z jego brzmienia wynikało, iż sprawa odnosi się do dwóch odrębnych czynów zabronionych. Potwierdzał to prawie pięcioletni okres przerwy pomiędzy tymi okresami - od 13 stycznia 2016 r. do 6 stycznia 2021 r., w którym to stan sprzeczny z prawem został uchylony.

Postanowienie o wszczęciu dochodzenia wydane zostało 3 lipca 2023 r.

Zgodnie z przepisem art. 101 § 1 pkt 4 k.k. karalność przestępstwa zagrożonego karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło 5 lat. Wydłużenie tego okresu następuje o 10 lat, jeżeli w okresie tym wszczęto postępowanie.

Sytuacja taka nie miała miejsca w niniejszej sprawie, gdyż dla wydłużenia okresu karalności pierwszego z czynów postanowienie o wszczęciu dochodzenia musiałoby zostać wydane najpóźniej w styczniu 2021 r. Tymczasem nastąpiło to dopiero w roku 2023, a więc już po ustaniu karalności pierwszego z zarzuconych oskarżonemu czynów zabronionych.

Reasumując, z przyczyn wskazanych powyżej, postępowanie o czyn oskarżonego z art. 209 § 1 k.k., popełniony w okresie w okresie od 1 czerwca 2015 r. do 12 stycznia 2016 r., umorzono na podstawie art. 17 § 1 pkt 6 k.p.k.

☒

Uniewinnienie

1b

A. Ś. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Okolicznością bezsporną było to, że oskarżony w okresie 7 stycznia 2021 r. do 23 maja 2023 r. nie płacił alimentów w pełnej wysokości.

Jednakże zgodnie z ugruntowanym stanowiskiem judykatury i orzecznictwa dla przypisania odpowiedzialności za czyn zabroniony z art. 209 k.k. konieczne jest stwierdzenie uchylania się przez oskarżonego od ciążącego na nim obowiązku. Uchylanie się oznacza, że sprawca miał obiektywną możliwość dostarczania środków utrzymania, lecz tego nie czynił (wyrok SN z 9 maja 1995 r., sygn. akt III KRN 29/95). Opis przestępstwa z art. 209 k.k. nie może obejmować takich okresów, w których sprawca nie mógł zadośćuczynić spoczywającemu na nim obowiązkowi (wyrok SN z 9 listopada 2011 r., sygn. akt IV KK 321/11).

Przekładając powyższe, na realia niniejszej sprawy sąd stwierdził, że oskarżony w okresie od 7 stycznia 2021 r. do 23 maja 2023 r. nie miał możliwości finansowych na płacenie alimentów, gdyż albo poszukiwał pracy albo sam jako osoba niepełnosprawna potrzebował świadczeń z pomocy społecznej przez okres roku.

Istotne było jednak i to, że oskarżony pomimo trudności finansowych, a później również zdrowotnych, zarówno w okresie pozbawienia wolności, jak i posiadania statusu osoby bezrobotnej, a nawet pobierania zasiłków z pomocy społecznej, starał się regularnie co miesiąc wpłacać po 100 zł z tytułu alimentów. W takiej sytuacji nie sposób mówić by chciał on uchylać się od wykonania obowiązku alimentacyjnego.

Mając na uwadze ustalony stan faktyczny sąd stwierdził, że nie przedstawiono żadnego dowodu, by oskarżony uchylał się od wykonania obowiązku alimentacyjnego. Sam fakt powstania zaległości alimentacyjnej nie dowodzi tego.

Brak w zachowaniu sprawcy choćby jednego z elementów czynu zabronionego, powoduje zdekompletowanie jego znamion, a tym samym niemożność przypisania mu tego czynu. Tak więc skoro oskarżony swoim zachowaniem nie wyczerpał znamion czynu zabronionego z art. 209 § 1 i 1a k.k., zachodziła negatywna przesłanka procesowa z art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k. W tej sytuacji zgodnie z art. 414 § 1 k.p.k. sąd wydał wyrok uniewinniający.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1 Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

2

na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze zasądzono z budżetu Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu opłatę z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oskarżonemu

3

zgodnie z art. 632 pkt 2 k.p.k. w sprawach z oskarżenia publicznego w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi Skarb Państwa

1 Podpis