Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I C 1428/13 - wyrok z uzasadnieniem Sąd Rejonowy w Nysie z 2014-03-26

Sygn. akt: I C 1428/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 marca 2014 r.

Sąd Rejonowy w Nysie I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący:

Sędzia Sądu Rejonowego Remigiusz Drzewiecki

Protokolant:

protokolant sądowy Joanna Pilc-Syposz

po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2014 r. na rozprawie w N.

sprawy z powództwa A. R.

przeciwko D. S.

o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności

oddala powództwo.

UZASADNIENIE

Powód A. R. dnia 4 grudnia 2013 roku wniósł przeciwko D. S. pozew o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego w postaci wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 21 czerwca 2013 roku wydanego w sprawie sygn. akt I RC 413/13 z powództwa D. S. przeciwko A. R. o rozwód, zasądzającego na rzecz syna F. R. (1) alimenty w kwocie po 1.000 zł miesięcznie - w części dotyczącej alimentów za okres od lipca do września 2013 roku tj. kwoty 2.612,90 zł. Ponadto powód domagał się zasądzenia od pozwanej na jego rzecz kosztów postępowania według norm przepisanych.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, że wyrokiem z dnia 21 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie sygn. akt I RC 413/13 Sąd Okręgowy w Opolu orzekając o rozwiązaniu małżeństwa stron przez rozwód, zasądził na rzecz małoletniego F. R. (1) reprezentowanego przez matkę D. S. alimenty w kwocie po 1.000 zł miesięcznie płatne do 15-go każdego miesiąca. Wyrok uprawomocnił się 13 lipca 2013 r. Przed wydaniem wyroku orzekającego rozwiązanie małżeństwa stron przez rozwód powód przez okres trzech lat dobrowolnie płacił do rąk pozwanej alimenty na rzecz syna w wysokości 1.000 zł miesięcznie nie otrzymując od niej pokwitowania. Powód podał, że zapłacił również alimenty za miesiąc lipiec, sierpień i wrzesień 2013 roku w kwocie po 1.000 zł, a mianowicie w dniu 29 czerwca 2013 roku, 3 sierpnia 2013 roku oraz w dniu 31 sierpnia 2013 roku. Powód pracuje zagranicą i do Polski przyjeżdża tylko na weekend, tym samym kwota wynikająca z alimentów była przekazywana bezpośrednio do rąk pozwanej we wskazanych dniach tj. w soboty. Dalej powód wskazał, że po rozwodzie z pozwaną całą swoją wypłatę przekazywał na rachunek bankowy swojej nowej partnerki A. M., która przed każdym zbliżającym się terminem zapłaty alimentów na rzecz małoletniego syna stron przekazywała powodowi odpowiednią kwotę pieniężną w gotówce. Powód przekazywał zaś te pieniądze bezpośrednio do rąk pozwanej. Pomimo tego pozwana złożyła wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego bieżących alimentów, a następnie rozszerzyła ten wniosek o egzekucję zaległych alimentów w kwocie 2.612,90 zł. W dniu 19 października 2013 r. powód spotkał się z pozwaną celem wyjaśnienia kwestii dochodzenia przez pozwaną zaległych alimentów. Pozwana przyznała, że otrzymała pieniądze w lipcu i sierpniu 2013 r., ale domagała się również dodatkowo zapłaty w kwocie 3.000 zł. Alimenty za październik 2013 roku zostały zapłacone na rachunek pozwanej z rachunku bankowego A. M. w dniu 11 października 2013 roku, natomiast za listopad 2013 roku na rachunek Komornika Sądowego A. U. z rachunku bankowego A. M..

Na rozprawie w dniu 26 marca 2014 roku (k. 29-30) powód podtrzymał stanowisko wyrażone w pozwie, oświadczył ponadto że alimenty wynikające z wyroku orzekającego rozwód stron płatne są od lipca 2013 roku. Wskazał, że wcześniej dokonywał dobrowolnej zapłaty alimentów bezpośrednio do rąk pozwanej i potwierdził, że nie zapłacił ich w maju i czerwcu 2013 roku.

Na rozprawie w dniu 26 marca 2014 roku (k. 29-30) pozwana domagała się oddalenia powództwa w całości. Wskazała, że z uwagi na fakt, że powód nie zapłacił na rzez małoletniego syna alimentów za miesiąc lipiec, sierpień i wrzesień 2013 roku, zmuszona była do złożenia wniosku o wszczęcie postępowania egzekucyjnego do komornika.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wyrokiem z dnia 21 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie sygn. akt I RC 413/13 Sąd Okręgowy w Opolu rozwiązał przez rozwód bez orzekania o winie związek małżeński D. R. i A. R., zawarty w dniu 21 kwietnia 2003 roku w K. i zarejestrowany w Urzędzie Stanu Cywilnego w K. pod pozycją numer (...).

W punkcie III tego wyroku Sąd Okręgowy w Opolu kosztami utrzymania i wychowania małoletniego dziecka stron F. R. (1) obciążył oboje rodziców i zasądził od A. R. na rzecz jego małoletniego syna F. R. (1) alimenty w kwocie po 1.000 zł miesięcznie, płatne z góry do dna 15 - tego każdego miesiąca z ustawowymi odsetkami w razie zwłoki w płatności którejkolwiek z rat do rąk matki dziecka.

Powyższy wyrok uprawomocnił się dnia 13 lipca 2013 r.

Dowód: odpis wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 21.06.2013 roku sygn. akt I RC 413/13 k. 8

Dnia 30 września 2013 roku pozwana D. S. działająca w imieniu małoletniego F. R. (1) złożyła w kancelarii Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nysie A. U. wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego przeciwko dłużnikowi A. R. celem wyegzekwowania świadczeń alimentacyjnych tj. zaległych alimentów za okres do dnia 1 sierpnia 2013 roku do dnia 30 września 2013 roku i alimentów bieżących od 01 października 2010 r. na podstawie tytułu wykonawczego - wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 21.06.2013 roku sygn. akt I RC 413/13.

Dnia 2 października 2013 roku w sprawie egzekucyjnej II KMP 93/13 Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nysie A. U. sporządził zawiadomienie o wszczęciu postępowania egzekucyjnego, które zostało doręczone dłużnikowi A. R. w dniu 4 października 2013 roku.

Pismem z dnia 9 października 2013 roku D. S. rozszerzyła wniosek egzekucyjny i domagała się wyegzekwowania zaległych alimentów poczynając od lipca 2013 roku po 1.000 zł za każdy miesiąc.

Postanowieniem z dnia 10 października 2013 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nysie A. U. rozszerzył należność egzekwowaną od dłużnika o alimenty bieżące od 13 lipca 2013 roku (zgodnie z tytułem wykonawczym). W uzasadnieniu postanowienia komornik wskazał, że wierzyciel złożył nowy wniosek o egzekucję dalszych należności wymienionych w tytule wykonawczym a nie objętych wnioskiem.

Dnia 11 października 2013 roku w kancelarii Komornika Sądowego A. U. zjawił się dłużnik A. R. i oświadczył, że należność objęta wnioskiem egzekucyjnym została uiszczona bezpośrednio do rąk matki małoletniego F. R. (1), jednak na tę okoliczność nie ma żadnego pokwitowania. Ponadto dłużnik oświadczył, że pracuje zagranicą i nie posiada rachunku bankowego, żadnych oszczędności, pojazdu, cennych ruchomości i nieruchomości.

Postanowieniem z dnia 25 października 2013 roku Komornik Sądowy przy Sądzie Rejonowym w Nysie A. U. w sprawie Kmp 93/13 ograniczył egzekucję o kwotę 1.000 zł, gdyż w dniu 17 października 2013 roku przedstawiciel ustawowy małoletniego wierzyciela poinformował komornika, iż w dniu 11 października 2013 roku na jej rachunek bankowy wpłynęła kwota 1.000 zł, którą otrzymała od dłużnika A. R..

Dnia 25 listopada 2013 roku komornik w sprawie Kmp 93/13 dokonał zajęcia ruchomości w postaci samochodu osobowego marki P. (...), rok produkcji 2005, nr rej. (...), którego współwłaścicielami są A. R. jak również D. S..

Dowód: akta egzekucyjne KMP 93/13:

- wniosek egzekucyjny wraz z tytułem wykonawczym k. 2-3;

- zawiadomienie o wszczęciu egzekucji wraz z potwierdzeniem odbioru k. 4-5;

- pismo wierzyciela z 9.10.2013 r. k. 14;

- postanowienie z dnia 10.10.2013 roku k. 15;

- protokół z dnia 11.10.2013 roku k. 16;

- pismo wierzyciela z dnia 17.10.2013 roku k. 22;

- postanowienie komornika z dnia 25.10.2013 roku k. 23;

- pismo D. S. k. 30;

- protokół zajęcia ruchomości z dnia 25.11.2013 roku k. 32-33

Dnia 11 października 2013 roku z rachunku bankowego A. M. na rachunek bankowy D. S. dokonano przelewu w kwocie 1.000 zł, gdzie w tytule przelewu podano „alimenty na rzecz F. R. (1)”. W dniu 11 listopada 2013 roku z rachunku bankowego A. M. na rachunek bankowy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nysie A. U. dokonano przelewu kwoty 1.166 zł tytułem alimentów na rzecz małoletniego F. R. (1) za miesiąc listopad w sprawie sygn. akt KMP 93/13. W dniu 1 grudnia 2013 roku z rachunku bankowego A. M. na rachunek bankowy Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Nysie A. U. dokonano przelewu kwoty 1.000 zł tytułem alimentów zaległych za miesiąc wrzesień w sprawie sygn. akt KPM 93/13.

Dowód: potwierdzenia dokonania przelewu w dniu 11.10.2013 roku, 11.11.2013 roku oraz dnia 1.12.2013 roku k. 5-7

Przed wydaniem wyroku orzekającego rozwiązanie małżeństwa stron przez rozwód, powód A. R. dobrowolnie bezpośrednio do rąk pozwanej D. S. płacił alimenty na rzecz małoletniego powoda F. R. (1) w kwocie 1.000 zł miesięcznie. Powód nie dokonał zapłaty tych alimentów w miesiącu maju i czerwcu 2013 roku, gdyż od kwietnia do połowy czerwca pozostawał bez pracy. Dokonując dobrowolnej zapłaty bezpośrednio do rąk pozwanej z tytułu alimentów, powód nie domagał się od pozwanej żadnego pokwitowania z tytułu dokonanej wpłaty, ani nie informował pozwanej za jak miesiąc płaci alimenty.

Powód w okresie od czerwca 2013 roku do października 2013 roku przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego zapłacił alimenty na rzecz małoletniego F. R. (1) tylko dwukrotnie po 1.000 zł. Powód nie wskazał za jaki miesiąc płaci alimenty, płacił je do rąk własnych D. S. i nie żądał pokwitowania. Przedstawicielka ustawowa małoletniego - D. S. zaliczyła otrzymaną kwotę 2.000 zł na poczet alimentów za miesiąc maj i czerwiec 2013 roku.

Dowód: przesłuchanie powoda A. R. k. 30; przesłuchanie pozwanej D. S. k. 30, nagranie rozmowy między stronami k. 9

W tym stanie faktycznym Sąd zważył co następuje:

Powództwo A. R. nie zasługuje na uwzględnienie w całości i należało je oddalić.

Przy ustalaniu stanu faktycznego w sprawie Sąd oparł się na dowodach z dokumentów opisanych dokładnie wyżej pod poszczególnymi elementami stanu faktycznego, które to dokumenty były bezsporne pomiędzy stronami. Do ustalenia stanu faktycznego posłużył także dowód z przesłuchania stron: powoda A. R. oraz D. S.. Zeznania stron w większości wzajemnie się potwierdzały i uzupełniały i znalazły potwierdzenie w dowodach z dokumentów. Do ustalenia stanu faktycznego w sprawie posłużyło również nagranie rozmowy między stronami.

Zgodnie z art. 840 § 1 pkt 2 k.p.c. dłużnik może w drodze powództwa żądać pozbawienia tytułu wykonawczego wykonalności całości lub w części albo ograniczenia, jeżeli po powstaniu tytułu egzekucyjnego nastąpiło zdarzenie wskutek, którego zobowiązanie wygasło albo nie może być egzekwowane; gdy tytułem jest orzeczenie sądowe, dłużnik może powództwo oprzeć także na zdarzeniach, które nastąpiły po zamknięciu rozprawy, a także zarzucie spełnienia świadczenia, jeżeli zarzut ten nie był przedmiotem rozpoznania w sprawie.

W niniejszej sprawie powód A. R. w pozwie skierowanym przeciwko pozwanej D. S. domagał się pozbawienia wykonalności tytułu wykonawczego tj. wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 21 czerwca 2013 roku wydanego w sprawie sygn. akt I RC 413/13 zaopatrzonego w klauzulę wykonalności co do punktu III i VI w dniu 30 lipca 2013 roku, wskazując, że dokonał zapłaty alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego za okres od lipca do września 2013 roku.

Zdaniem Sądu powództwo należało oddalić w pierwszej kolejności z uwagi na fakt braku legitymacji biernej po stronie pozwanej. Niezasadnym było w przedmiotowym postępowaniu skierowania powództwa przeciwko pozwanej D. S., gdyż punkt III wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 21 czerwca 2013 roku wydanego w sprawie sygn. akt I RC 413/13 dotyczył zasądzenia alimentów od A. R. na rzecz małoletniego syna F. R. (2) . Wobec powyższego legitymację bierną w procesie o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego tj. wyroku Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 21 czerwca 2013 roku wydanego w sprawie sygn. akt I RC 413/13 co do punktu III posiadał F. R. (1) reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego - matkę D. S..

Nadto powództwo należało oddalić także z innego powodu.

Powód bowiem dobrowolnie dokonywał zapłaty alimentów na rzecz małoletniego syna F. R. (1) jeszcze przed wydaniem przez Sąd Okręgowy w Opolu w sprawie sygn. akt I RC 413/13 orzeczenia w przedmiocie zasądzenia od A. R. na rzecz małoletniego F. R. (1) alimentów w kwocie 1.000 zł miesięcznie płatnych do rąk matki D. S.. Okoliczność ta została potwierdzona w toku przesłuchania przez obie strony. Powód dokonując dobrowolnych wpłat alimentów nigdy nie wskazywał za jakie miesiące dokonuje wpłaty z tytułu alimentów, ani nie żądał od pozwanej żadnego pokwitowania potwierdzającego przekazanie środków pieniężnych z tytułu alimentów. Powód nie zapłacił też przed końcem czerwca 2013 r. alimentów za maj i czerwiec 2013 r.

Zdaniem Sądu rozpoznającego niniejszą sprawę, pozwana jako przedstawicielka ustawowa uprawnionego do alimentów miała prawo dokonania zaliczenia otrzymanych od powoda kwot wpłaconych od czerwca do października 2013 r. na poczet zaległych alimentów za maj i czerwiec 2013 r. Pozwana dokonała tego zaliczenia zgodnie z przepisami art. 451 k.c., powód nie wskazał bowiem alimentów za który miesiąc dotyczy jego wpłata.

Zgodnie z art. 451 k.c. dłużnik mający względem tego samego wierzyciela kilka długów tego samego rodzaju może przy spełnieniu świadczenia wskazać, który dług chce zaspokoić. Jednakże to, co przypada na poczet danego długu, wierzyciel może przede wszystkim zaliczyć na związane z tym długiem zaległe należności uboczne oraz na zalegające świadczenia główne. Jeżeli dłużnik nie wskazał, który z kilku długów chce zaspokoić, a przyjął pokwitowanie, w którym wierzyciel zaliczył otrzymane świadczenie na poczet jednego z tych długów, dłużnik nie może już żądać zaliczenia na poczet innego długu . W braku oświadczenia dłużnika lub wierzyciela spełnione świadczenie zalicza się przede wszystkim na poczet długu wymagalnego, a jeżeli jest kilka długów wymagalnych - na poczet najdawniej wymagalnego.

Dokonując zaliczenia, pozwana brała pod uwagę fakt, że powód nie uiścił dobrowolnych należności alimentacyjnych za miesiąc maj i czerwiec 2013 r., tym samym kwoty przekazane przez powoda w okresie od czerwca do września 2013 roku zostały zaliczone na poczet alimentów za maja i czerwiec 2013 r. Podkreślenia wymaga fakt, że powód nigdy nie żądał pod pozwanej pokwitowania potwierdzającego wysokość oraz termin dokonania dobrowolnej zapłaty jak również wskazania za jaki miesiąc uiszczana jest konkretna kwota.

Wobec powyższego pozwana działająca jako przedstawiciel ustawowy małoletniego F. R. (1) miała prawo domagać się zaległych alimentów zasądzonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Opolu z dnia 21 czerwca 2013 roku wydanym w sprawie sygn. akt I RC 413/13 i wszcząć w tym zakresie egzekucję komorniczą, gdyż uiszczane przez powoda kwoty zostały przez nią zaliczone na poczet wcześniejszych zobowiązań.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w wyroku.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agnieszka Szafrańska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy w Nysie
Osoba, która wytworzyła informację:  Sędzia Sądu Rejonowego Remigiusz Drzewiecki
Data wytworzenia informacji: